Nicolaas Cortlever

Bij toernooien om het Nederlands kampioenschap behaalde hij de volgende resultaten: gedeeld 7e–8e (Rotterdam 1936); 2e (Amsterdam 1938, Max Euwe won); 4e (Amsterdam 1950, 15e Ned. kampioenschap, Euwe won); gedeeld 7e–9e (Enschede 1952, 16e Ned. kampioenschap, Euwe won); gedeeld 2e–3e (Amsterdam 1954, 17e Ned. kampioenschap, Donner won); 2e (Amsterdam 1958, 19e Ned. kampioenschap, Donner won).[1][2]

In 1939 won hij het tweede Hoogovens toernooi in Beverwijk. Tijdens de Tweede Wereldoorlog, werd hij gedeeld 2e–3e in Beverwijk (1940; Euwe won); hij werd 2e, na Arthur Wijnans in Beverwijk (1941). Na de oorlog behaalde hij de volgende resultaten bij het Hoogovens toernooi in Beverwijk: vierde (1946; Alberic O'Kelly de Galway won), tweede (1947; Theo van Scheltinga won), gedeeld 8e–9e (1948; Prins won), 4e (1950; Jan Hein Donner won)[3] en gedeeld 9e–10e (1953; Nicolas Rossolimo won).

Cortlever nam deel aan 5 Schaakolympiades in 1936 (München; bord 8; +4 –5 =9),[4] 1939 (Buenos Aires; bord 2; +3 –2 =11), 1950 (Dubrovnik; bord 4; +6 –0 =5), 1952 (Helsinki; bord 4; +6 –3 =4) en 1954 (Amsterdam; bord 3; +1 –3 =4).[5] In 1950 was zijn individuele resultaat aan bord 4 het tweede van de Olympiade.

Hij werd gedeeld eerste met Landau en Lodewijk Prins in Leeuwarden (1940); hij werd gedeeld 14e–15e in München (1941; Gösta Stoltz won).[6] Hij werd gedeeld 2e–3e in Zaandam (1946; László Szabó won). In 1955 won Cortlever de 15e editie van het Daniël Noteboom-toernooi.

In de jaren 60-70 speelde hij aan het eerste bord van de Zutphense Schaakvereniging dat uitkwam in de 1e klasse van de KNSB.

Een variant binnen de Siciliaanse opening draagt zijn naam: 1.e4 c5 2.Pf3 d6 3.d4 Pf6 4.dxc5.

Hij produceerde meerdere eindspelstudies.

Zijn laatste Elo-rating was 2390; zijn hoogste rating, in juli 1971, was 2420.[7] Zijn beste teruggerekende Elo-rating 2595 had hij in januari 1952.[8]