Nicolaas August Bosch

Nicolaas August Bosch was zoon van koopman Joannes Bosch en Thérèse Jeukens. Op 6 april 1820 trouwde hij met Maria Antoinetta Vlieckx. Op 1 maart 1827 erfden ze van haar vader Stoombierbrouwerij De Keyzer in de Maastrichtse wijk Wyck. Bosch, die op dat moment koopman in koloniale waren was, nam de leiding over. Maastricht telde dat jaar ongeveer veertig grote en kleine brouwerijen. De Keyzer kan gezien worden als een middelgroot bedrijf.

Merk van aardewerkfabriek N.A. Bosch.

Dit betekende niet dat hij geen andere activiteiten ondernam. Hij bleef tot aan zijn dood de groothandelaar in koloniale goederen, wat het familievermogen aanzienlijk vergrootte. Naast het koopman- en brouwerschap ondernam hij nieuwe industriële activiteiten. Zo werd een jeneverstokerij voor Bosch een belangrijke nevenactiviteit. En samen met Wynand Clermont (ook ondernemer in Maastricht) richtte hij in 1835 een zeep- en zoutziederij op. In 1844 vroeg Bosch om ‘Autorisatie tot verplaatsing ener fabriek van KunstAzijn’. Een azijnfabriek was een economische aanvulling van de brouwerij, waar verzuurd bier (hetgeen in die tijd regelmatig voorkwam) tot azijn werd verwerkt.

Op 9 juli 1852 werd besloten een verzoek in te dienen bij de Provinciale Raad van Limburg ‘om te Maastricht eene aardewerkfabrik op te rigten’. Reden hiervoor is het grote succes van andere aardewerkfabrieken in de stad, met name die van Petrus Regout. Daarnaast richtte hij ook nog een steengroeve (voor de aardewerkfabriek) en een kaarsenfabriek op. De aardewerkfabriek was aanvankelijk vrij succesvol. Externe omstandigheden dwongen het bedrijf echter al na 13 jaar te sluiten.