Nicholas Wiseman
Nicholas Patrick Stephen Wiseman (Sevilla, 2 augustus 1802 - Londen, 15 februari 1865) was een Brits geestelijke en kardinaal van de Rooms-Katholieke Kerk. Hij was de zoon van de handelsondernemer James Wiseman en diens tweede vrouw Xaviera Strange, die op het moment van Nicholas' geboorte in Sevilla woonden. Na de dood van zijn vader in 1805 keerde Xaviera met haar kinderen terug naar Engeland. Wiseman bezocht het seminarie in de buurt van Durham (Ushaw College) en studeerde vervolgens aan het Engels College in Rome, waar hij in 1824 promoveerde in de theologie.
Hij werd in 1825 priester gewijd en bleef vervolgens in Rome, waar hij vice-rector en later rector werd van het Engels College. Ook doceerde hij enige tijd Oriëntalistiek aan de Sapienza. Paus Leo XII benoemde hem tot curator van de oosterse codices in de Biblioteca Apostolica Vaticana. Onderwijl had Wiseman de verantwoordelijkheid voor de zielzorg aan in Rome verblijvende landgenoten. Ook gaf hij regelmatig lezingen over de verhouding tussen de wetenschap en de geopenbaarde religie.
In 1840 benoemde paus Gregorius XVI hem tot titulair bisschop van Melipotamus en tot een van de apostilsch vicarissen van Engeland. Hij was zeer betrokken bij de overgang van John Henry Newman van de Anglicaanse naar de Katholieke Kerk. Ondertussen zette hij zich in voor het herstel van de bisschoppelijke hiërarchie in Groot-Brittannië. Dit kreeg in 1850 onder paus Pius IX, met de bul Universalis Ecclesiae, zijn beslag. Wiseman werd benoemd tot eerste aartsbisschop van Westminster en tijdens het consistorie van 30 september datzelfde jaar werd hij kardinaal-priester gecreëerd. De Santa Pudenziana werd zijn titelkerk.
Kardinaal Wiseman overleed in 1865 en werd aanvankelijk begraven op Kensal Green Cemetry in Londen. In 1907 werd zijn lichaam overgebracht naar de crypte van de Kathedraal van Westminster, waarvan de bouw onder Wisemans aanvoering was begonnen.
| Bronnen, noten en/of referenties |