Schilderkunst in de Nederlanden
De schilderkunst in de Nederlanden heeft een belangrijke rol in de geschiedenis van de schilderkunst gespeeld. Een bloeiperiode vond plaats in de zeventiende eeuw, de zogenaamde Gouden Eeuw van de Nederlandse cultuur, wat het Noorden betreft. Met schilderkunst in de Nederlanden wordt in dit verband overigens tevens de schilderkunst van de Zuidelijke Nederlanden tot 1830 bedoeld.
Oude schilderkunst uit de Nederlanden
Jan van Eyck
- Doop in de Jordaan
- Het Lam Gods (1432)
- Arnolfini bruiloft (1434)
Rogier van der Weyden
- Maria Magdalena
- Isabella van Portugal (ca. 1500)
Jheronimus Bosch
- Jeroen Bosch; laatstse oordeel
- Tuin der lusten
Zeventiende eeuw (in het Noorden de gouden eeuw)
Pieter Paul Rubens
- Pieter Paul Rubens
- Maria ten hemelopneming
Frans Hals
- René Descartes (1649)
Rembrandt van Rijn
- Zelfportret (1640)
- Zelfportret (1661)
- De Samenzwering van Julius Civilis (1661)
Johannes Vermeer
- Het straatje in Delft (ca. 1657-58)
- Het melkmeisje (ca. 1658-60)
- Het meisje met de parel (ca. 1664)
Negentiende eeuw
Vincent van Gogh
- Aardappeleters (1885)
- Zelfportret (1886)
- Nachtcafé (1888)
Twintigste eeuw
Piet Mondriaan
- Piet Mondriaan (1929)
Overig
- Henk Helmantel (1969)
- Ans Markus - Pierrot
Zie ook
Externe links
This article is issued from
Wikipedia.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.