Nederlandse Rode Lijst (korstmossen)

De Rode Lijst korstmossen was voorheen opgenomen in het besluit Rode Lijst korstmossen en nu in het besluit Rode Lijsten.

De Rode Lijsten worden regelmatig, bijvoorbeeld eens in de tien jaar, bijgewerkt. Minister Cees Veerman van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit heeft op 4 november 2004 de toenmalige Rode Lijsten voor bedreigde dier- en plantensoorten vastgesteld.[1] Deze Rode Lijst voor korstmossen bevat 323 soorten. Ze is gebaseerd op een basisrapport dat werd opgesteld door de Bryologische en Lichenologische Werkgroep, die gegevens bijhoudt over het voorkomen van korstmossen in Nederland.[2]

De Rode Lijst korstmossen is aangepast op het punt van de opgenomen variëteiten. Volgens de criteria worden alleen soorten en hun ondersoorten beoordeeld; nog kleinere verschillen binnen een soort (beschreven als variëteiten) worden niet beschouwd. Daarom zijn variëteiten niet meer genoemd en zijn de twee variëteiten van Cladonia squamosa samengenomen. Micarea osloensis is van de Rode Lijst afgevoerd en Rinodina conradii is verplaatst van de categorie 'gevoelig' naar de categorie 'bedreigd'.

Op de Rode Lijsten staan, naast de bedreigde soorten, beschermingsmaatregelen om deze soorten weer in aantal te laten toenemen. Doordat overheden en terreinbeherende organisaties bij hun beleid en beheer rekening houden met de Rode Lijsten wordt gehoopt dat van de nu bedreigde organismen er over tien jaar een aantal niet meer bedreigd zullen zijn en dus van de Rode Lijst afgevoerd kunnen worden.

Op 15 oktober 2015 werd de nieuwe Rode Lijst Korstmossen uit het Basisrapport 2011[3] vastgesteld door toenmalig Staatssecretaris van Economische Zaken Sharon Dijksma. De lijst omvat 311 soorten (dit is 46% van de 683 soorten die zich in Nederland regelmatig voortplanten). De bescherming is van kracht sinds 1 januari 2016.[4]