Nationaal Monument Kamp Amersfoort

Na de oorlog werd besloten op meerdere plekken in Nederland nationale monumenten op te richten. Uiteindelijk zou ook bij Kamp Amersfoort in 1953 een nationaal monument worden opgericht, de man voor het vuurpeloton.[1] Op het kampterrein werd vervolgens na de oorlog vrijwel alles gesloopt dat nog van het kamp over was, de laatste barak in 1975. In 1995 werd de huidige gedenkplaats aangelegd. Hij omvat ongeveer een tiende van het terrein van het oorspronkelijke kamp, het overige deel is in gebruik als opleidingsinstituut voor de politie. Voor het beheer werd op 28 maart 2000 de stichting Nationaal Monument Kamp Amersfoort opgericht, met als doel de restanten van Kamp Amersfoort te behouden en te bevorderen dat het voormalig kampterrein wordt bestemd tot plaats van herinnering, herdenking en bezinning. Het initiatief was afkomstig van oud-gevangene Gerrit Kleinveld en vertegenwoordiger van de tweede generatie Cees Biezeveld, ondersteund door de eerste voorzitter, ir M. van Hoogevest. Het logo van de stichting, een door prikkeldraad omgeven roos, herinnert aan de vroegere "rozentuin", en is gebaseerd op twee tekeningen van oud-gevangene Jacques Kopinsky.

Daar worden op de jaarlijkse herdenking van de bevrijding van het kamp, 19 april, bloemen gelegd. Sinds enkele jaren doet ook de Duitse ambassadeur dat, en er neemt altijd een officiële Russische vertegenwoordiger deel aan de herdenking. In 2010, bij het 65-jarig jubileum, kwamen 1100 mensen naar de herdenking, onder wie ongeveer 40 overlevende ex-gevangenen. Daarnaast zijn er herdenkingen op 4 en 5 mei.

In 2007 werd de laan waaraan het kamp ligt, omgedoopt in 'Loes van Overeemlaan'.

Rond 2010 verwierf de SNMKA een bosperceel ten noorden van de voormalige schietbaan van het PDA. Dit terrein behoorde oorspronkelijk tot het terrein van het PDA. Na de verwerving door de stichting is het in 2010 tot heden herontwikkeld voor herinneringsdoeleinden. Speciale aandacht daarbij had een klein gebied van 50 bij 50 meter waarin nog loopgraven en stellingen zijn te zien. Die functie van de loopgraven is nog onbekend, maar archeologisch onderzoek toonde in 2011 aan dat de stellingen bedoeld waren om luchtafweergeschut in op te stellen. Een loopgraaf door dit gebied is hersteld en nu te bezichtigen voor bezoekers.[2]

• 
  Gedenksteen (1952)
• 
  Nationaal Monument "Gevangene voor het vuurpeloton" (1953)
• 
  Voormalige schietbaan
• 
  Overzicht
• 
  Restanten van de lijkhuisjes
• 
  Gedenksteen voor Russische krijgsgevangenen
• 
  Originele wachttoren
• 
  Fundering van wachttoren die oorspronkelijk bij de poort heeft gestaan
• 
  Herdenkingsplaquette van de Nederlandse Seintoestellenfabriek