Moerputtenbrug

De Moerputtenbrug, ook wel Moerputtenspoorbrug, was een spoorbrug over de veenplas Lange Putten in het latere natuurgebied Moerputten. Hij was onderdeel van de Langstraatspoorlijn. De brug is het een voetgangersbrug die deel uitmaakt van het Halvezolenpad.

Moerputtenbrug
Gerestaureerde Moerputtenbrug in de richting van Vlijmen
Algemene gegevens
Locatie's-Hertogenbosch
Coördinaten51° 41 NB, 5° 15 OL
OverspantLange Putten (plas)
Lengte totaal585 m
Breedte3 m
Aantal sporen1
Langste overspanning16,2 m
BeheerderStaatsbosbeheer
Monumentale statusrijksmonument
Monumentnummer492667
Bouw
Bouwperiode1881 - 1887
Opening1887
Gebruik
Huidig gebruikwandelpad (Halvezolenpad)
Spoorlijnvoormalige spoorlijn Lage Zwaluwe - 's-Hertogenbosch
Architectuur
Typevakwerkbrug
Materiaalwelijzer

Portaal    Verkeer & Vervoer

Aan de Moerputtenspoorbrug is vanaf het najaar van 1881 tot 1887 gebouwd. Pas eind 1890 reden er over deze brug dagelijks treinen tussen ’s-Hertogenbosch en Geertruidenberg (- Lage Zwaluwe). Bij de bouw had men rekening gehouden met een eventuele toekomstige spoorverdubbeling. De 35 bakstenen pijlers zijn breed genoeg uitgevoerd voor een tweede ijzeren brugdeel. De lijn is echter tot aan de sluiting in 1972 altijd enkelsporig gebleven.

Restauratie

Afbladderende restanten loodmenie
Nieuwe verflaag in oorspronkelijke kleur

Na aanvankelijke plannen tot sloop werd de brug in 1995 een rijksmonument en in 1997 heeft Staatsbosbeheer de brug aangekocht. De brug was na de sluiting van de lijn ernstig in verval geraakt en er bladderde giftige loodmenie af die in het onderliggende water en de kwetsbare natuur terechtkwam.

Om deze vervuiling te stoppen en de brug te conserveren is in opdracht van Staatsbosbeheer in april 2004 begonnen aan de restauratie. Een jaar eerder was al in een uitvoerige proefrestauratie onderzocht hoe men dat het beste kon aanpakken. Bij de proefrestauratie waren drie van de 35 pijlers, drie brugdelen en het landhoofd aan de Bossche zijde gerestaureerd. Daarna zijn eerst de in totaal 36 welijzeren brugdelen gerestaureerd. Hierbij is ruim 13 ton oude lagen verf en teer afgestraald. Daarna is er 9.000 liter verf op gespoten in de oorspronkelijke okergele kleur. De brug werd na voltooiing van dit werk toegankelijk voor wandelaars als onderdeel van de door Staatsbosbeheer in de Moerputten uitgezette wandelroutes. Na een pauze van enkele jaren werd de restauratie in 2009 voortgezet met het herstellen van het door de tand des tijds ernstig beschadigde metselwerk van de brugpijlers. In de voegen waren soms complete struiken gegroeid, maar ook vegetaties van bijzondere muurplanten die waar het kon behouden zijn gebleven. In mei 2011 werd de brug definitief heropend voor wandelaars.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.