Spotlijster

Het verenkleed is lichtgrijs met een lange staart. De vleugels zijn donkerbruin met witte vlekken en strepen. Het zijn zeer goede imitators. De lichaamslengte bedraagt 23 tot 28 cm.[2]

De komvormige nesten worden gebouwd in bomen of struiken. Daarin worden twee tot vijf eieren gelegd, die door het vrouwtje worden uitgebroed. De vogels zijn erg territoriaal en verdedigen hun territorium dan ook fel tegen indringers, waarbij ze zelfs roofdieren aanvallen en pikken, als ze bedreigd worden.

Deze soort komt voor in Noord-Amerika en telt twee ondersoorten:

• M. p. polyglottos: van zuidelijk Canada via de Verenigde Staten tot zuidelijk Mexico.
• M. p. orpheus: van de Bahama's tot de Grote Antillen, de Kaaimaneilanden en de Maagdeneilanden.

Deze vogel staat bekend om zijn nachtelijke zang bij volle maan. Het lied van de spotlijster is in feite een mengeling van roepen van vele andere vogels. Elke imitatie wordt twee of drie keer herhaald, waarna een ander nummer wordt ingezet, steeds in snelle opeenvolging. Het vocale repertoire van een mannelijke vogel kan bestaan van 50-200 wijsjes. De spotlijster doet ook andere geluiden na, zoals kreten van dieren en andere geluiden die hoorbaar zijn in de omgeving.

De spotlijster heeft de cultuur van de Verenigde Staten op meerdere manieren beïnvloed. De vogel is het officiële symbool van vijf staten, en wordt onder andere genoemd in boektitels en allerlei liedjes. Zie ook mockingbird.

Voetnoten (en) Spotlijster op de IUCN Red List of Threatened Species. Charlotte Uhlenbroek (2008) - Animal Life, Tirion Uitgevers BV, Baarn. ISBN 978-90-5210-774-5 Literatuur David Burnie (2001) - Animals, Dorling Kindersley Limited, London. ISBN 90-18-01564-4 Mediabestanden Mediabestanden die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Mimus polyglottos op Wikimedia Commons. Externe link Spotlijster Mimus polyglottos in Onze vogels in huis en tuin (deel 2) van J.G. Keulemans (1873) op de Nederlandstalige Wikisource.