Millencolin

Nadat in 1993 de eerste demo Goofy was opgenomen en de eerste show was gespeeld completeerde Fredrik Larzon de band; Mathias Färm verruilt het drumstel voor de gitaar. Later dit jaar werd een tweede demo, Melack, opgenomen. Deze demo wordt opgestuurd naar het dan pas opgerichte Burning Heart Records, deze platenmaatschappij brengt vanaf dat moment alle volgende releases van Millencolin uit. Na de ep's Use Your Nose en Skauch volgt in 1994 de eerste cd, genaamd Tiny Tunes. De naam werd in 1996 veranderd in Same Old Tunes omdat Warner Music het te veel vond lijken op hun televisieshow Tiny Toons.

In 1995 wordt de tweede cd Life on a Plate uitgebracht, die de band bekendheid buiten Zweden brengt. Een tour met Pennywise door Duitsland volgt. Epitaph Records brengt in 1996 de cd uit in de Verenigde Staten. De derde cd For Monkeys komt uit in 1997, waarna de band aan een anderhalf jaar durende tour over de hele wereld begint. Na afloop van deze tour zijn de bandleden uitgeblust en lassen een rustpauze in.

Tijdens deze pauze worden The Hi-8 Adventures, een verzameling van door Erik Ohlsson opgenomen videobeelden, en The Melancholy Collection, een verzameling van de eerste twee singles en B-kanten uitgebracht. In 1999 neemt de band de vierde cd Pennybridge Pioneers op, geproduceerd door Brett Gurewitz. Pennybridge is een letterlijke vertaling van Örebro in het Engels. In 2002 volgt Home from Home, geproduceerd door Lou Giordano. Het zesde album Kingwood werd uitgebracht in 2005, en het zevende album, genaamd Machine 15, in 2008. In 2015 verscheen het achtste album True Brew, in 2019 het negende album SOS.

• Nikola Šarčević - zang, basgitaar
• Erik Ohlsson - gitaar
• Mathias Färm - gitaar
• Fredrik Larzon - drums

• Officiële website