Milieubox

De milieubox is een groene plastic doos, die elk Vlaams gezin begin jaren 1990 kreeg om zogenoemd klein gevaarlijk afval (kga), zoals batterijen, verf en andere chemische producten (oplosmiddelen, zuren, basen, brandstoffen, kleurstoffen, cosmetica, lijmen, ontstoppers, antivries, beitsmiddelen, bleekwater, pesticiden, vuurwerk), bij de gemeente in te leveren. De box werd in 1991 voorgesteld aan het brede publiek. De ophaling van het in de milieuboxen verzamelde klein gevaarlijk afval gebeurde ofwel met de chemomobiel, een bestelwagen die daartoe speciaal was uitgerust, ofwel via het containerpark waar de bezoekers dit in speciale containers konden deponeren. De opslagdoos werd echter geen succes, onder andere wegens de beruchte kinderbeveiliging: veel volwassenen bleken immers problemen te hebben om de box open te krijgen.

Na de levering van de milieuboxen ontstond er een politiek schandaal, omdat de aanbesteding aan de firma Aralco ter waarde van ongeveer 25 miljoen euro niet correct zou verlopen zijn. Minister Theo Kelchtermans en CVP-kopstuk Leo Delcroix waren hierbij betrokken. Delcroix werd veroordeeld in 2003, maar in beroep in 2004 vrijgesproken, omdat de zaak verjaard was.[1]

In Nederland gebruikt men voor soortgelijke doeleinden een chemobox. De milieubox was hierop geïnspireerd.

• 
  Milieubox gesloten
• 
  Milieubox geopend