Miles Franklin

In 1906 verhuisde Franklin naar de Verenigde Staten waar ze secretariaatswerk verrichtte voor Alice Henry, een Australische die voor de 'National Women's Trade Union League' in Chicago werkte. Franklin was er mederedactrice van het tijdschrift van de liga, Life and Labor. Het pas in 1981 uitgegeven On Dearborn Street is een bespiegeling over haar verblijf in Amerika. Het betreft een liefdesgeschiedenis en Franklin maakte, ongeveer zoals Dashiell Hammett dat deed, gebruik van Amerikaanse slang. Ze schreef ook de roman Some Everyday Folk and Dawn (1907) in Amerika. Het is het verhaal van een familie in landelijk Australië en Franklin maakte gebruik van 'purple prose' om een komisch effect te bewerkstelligen.[noot 2] Franklin had geregeld last van haar gezondheid en in 1912 verbleef ze een tijd in een sanatorium.

In 1915 reisde Franklin naar Engeland, werkte er als kok en verdiende bij als journaliste. Tijdens de Eerste Wereldoorlog gaf ze zich als vrijwilligster op en diende in de 'Ostrovo Unit' van de 'Scottish Women's Hospitals for Foreign Service' tijdens de Servische campagne in 1917-18. Ze was van juli 1917 tot februari 1918 eerst kok en vervolgens hoofdverpleegster in een 200-persoonsziekenhuistent van het Servische leger nabij het Ostrovo-meer in Grieks Macedonië.

Van 1919 tot 1926 werkte Franklin als secretaris van de 'National Housing and Town Planning Association' in Londen. Ze organiseerde in 1924 een huisvestingsconventie voor vrouwen. Haar leven in Engeland inspireerde haar tot het schrijven van Bring the Monkey (1933), een satire op de Engelse landhuis-detective. De roman onthult Franklins visie op nationalisme en klasse. Het boek was geen literair en commercieel succes.

Na de dood van haar vader in 1931 vestigde Franklin zich in 1932 terug in Australië. In het daaropvolgende decennium schreef ze verscheidene historische romans over de Australische 'Bush', meestal onder het pseudoniem "Brent of Bin Bin". Nieuw-Zuid-Wales' staatsbibliothecaris Dagmar Schmidmaier zegde daarover: "Miles vreesde hoe langer hoe meer dat niets wat ze schreef het succes van My Brilliant Career kon evenaren, met als gevolg dat ze onder andere namen begon te schrijven, waaronder het bizarre Brent of Bin Bin, om zich tegen negatieve recensies te beschermen." De roman All That Swagger werd in 1936 echter onder haar eigen naam uitgebracht.

Haar hele leven ondersteunde Franklin de literatuur in Australië. In 1933 werd ze lid van de 'Fellowship of Australian Writers' en in 1935 van Sydneys afdeling van 'PEN International'. Franklin moedigde jonge Australische schrijvers en schrijfsters als Jean Devanny, Sumner Locke Elliott en Ric Throssell aan. Ze ondersteunde nieuwe literaire tijdschriften als Meanjin en Southerly. Franklin ontving literaire mensen bij haar thuis in Carlton in Nieuw-Zuid-Wales. Gasten werden aangemoedigd thee te drinken uit de Waratah-kop en iets in het Waratah-boek in te schrijven. Dit poesiealbum, bekend als 'Miles Franklin's Waratah Book', wordt bewaard in de staatsbibliotheek van Nieuw-Zuid-Wales.

Franklin raakte in de jaren 1930 betrokken bij de Australische ultranationalistische beweging en was lid van Percy Stephensens Australia First Movement.[2][3] In 1937 weigerde Franklin om officier te worden in de Orde van het Britse Rijk. Tijdens de Tweede Wereldoorlog las ze voor de troepen toneelstukken voor, steunde ze de Sovjet-Unie en publiceerde enkele manuscripten.[1]

Franklin kreeg veel huwelijksaanzoeken maar huwde nooit. Ze stierf aan een coronaire occlusie op 19 december 1954. Haar as werd verstrooid over de Jounama Creek nabij Talbingo, waar ze bijna 75 jaar ervoor was geboren.[1]