Sanatorium

Een sanatorium is een herstellingsoord waar patiënten tijdelijk verblijven om te herstellen van een aandoening. Moderne benamingen zijn zorghotel, herstelhotel of zotel.

Het dagsanatorium Herfte, even buiten Zwolle, in 1925

Geschiedenis

Sanatoria werden in de eerste helft van de 20e eeuw vooral ingericht om mensen met tuberculose te laten kuren bij gebrek aan een geneesmiddel voor deze vaak fatale ziekte. Schone lucht, bedrust en gezonde voeding waren toen de belangrijkste geneesmiddelen bij deze besmettelijke ziekte. Het eerste sanatorium voor tbc-patiënten werd in 1854 geopend in Görbersdorf in Duitsland door Hermann Brehmer (1826-1889). Tegenwoordig heet deze plaats Sokołowsko en ligt het in Polen. Een verblijf in een sanatorium kon maanden tot jaren duren.

Zorghotel

Anno 2019 fungeert een moderne vorm van het sanatorium vaak als een soort hotelfaciliteit ter overbrugging van behandeling in een ziekenhuis en thuiszorg. Het kan worden ingezet indien men om medische redenen tijdelijk niet thuis kan wonen. Er is medische nazorg en verpleging en verzorging mogelijk die in een thuissituatie niet gegeven kan worden. Daarnaast worden de gangbare hotelservices geleverd.

Eerstelijns verblijf

Medisch noodzakelijk kortdurend verblijf in een sanatorium valt onder "Eerstelijns Verblijf" of "ELV". Voor ELV is een medische indicatie nodig binnen de Zorgverzekeringswet, maar een verblijf in een sanatorium kan ook andersoortig zijn en onder de Aanvullende Verzekering vallen. ELV is geïntroduceerd in 2015 als stap voor terugkeer naar huis of als palliatieve terminale zorg, met als respectievelijk gemiddelde zorgduur 40 dagen en 23 dagen.

Voorbeelden

Nederland

België

Suriname

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.