Menno de Bruyne

De Bruyne groeide op in het Zeeuwse Colijnsplaat. Hij bezocht het Christelijk Lyceum voor Zeeland in Goes. Zijn belangstelling voor politiek werd gewekt in 1975 toen Harry van Doorn (PPR), op dat moment minister van Cultuur, Recreatie en Maatschappelijk Werk, een partij­genoot van hem, Erik Jurgens, benoemde tot directeur van de NOS. Dat vond De Bruyne "schandalig". Samen met verschillende klasgenoten bezocht hij toen veel bijeenkomsten van politieke partijen.

De Bruyne studeerde politieke wetenschappen aan de Universiteit Leiden. Daarna keerde hij terug naar Zeeland en schreef onder andere artikelen voor het Nieuwsblad voor de Bevelanden en De Banier, het partijblad van de SGP. Op 1 juni 1984 begon hij te werken voor de SGP-fractie in de Tweede Kamer.

Zijn bekendheid in staatkundig-gereformeerde kring dankt De Bruyne voor een belangrijk deel aan Haagse propjes, een rubriek die hij verzorgt in het partijblad De Banier. Hierin neemt hij de landelijke politiek en de landelijke politici op lichtvoetige wijze op de korrel. De SGP-voorlichter geldt als kenner van het Nederlandse staatsrecht en de parlementaire geschiedenis en is een koningshuiskenner. Ook valt hij op door zijn enigszins excentrieke gedrag en 'Engelse' kledingstijl.

Sinds 2017 is De Bruyne een aantal dagen per in dienst voor Kamervoorzitter Arib, “om de historie van de Tweede Kamer beter voor het voetlicht gaan brengen.”[1]

Op aandringen van De Bruyne werd in juni 2017 een kamertje in het Tweede Kamergebouw vernoemd naar de communist Gerrit Kastein, die daar opgesloten had gezeten.

• Nog bijzonderheden? Bij het afscheid van Tweede Kamerlid Mr.dr. J.T. van den Berg (Heerenveen: Groen, 2002) ISBN 90-5829-300-9
• Van der Vlies 25 jaar Kamerlid, 10 juni 1981-2006 ('s-Gravenhage: Staatkundig Gereformeerde Partij, 2006) ISBN 978-90-72164-11-7

• D.J.H. van Dijk e.a., Open vensters: Menno de Bruyne 25 jaar SGP-voorlichter (z.pl. [=Apeldoorn]: De Banier, 2009), ISBN 978-90-336-0667-0