Melomys spechti

Melomys spechti is een fossiel knaagdier uit het geslacht Melomys dat gevonden is op het Papoea-Nieuw-Guinese eiland Buka. De oudste fossielen van deze soort komen uit het Laat-Pleistoceen (zo'n 20.000 jaar geleden); het dier is waarschijnlijk tussen 4510 v.Chr. en 90 n.Chr. uitgestorven. Van dit dier zijn in totaal 31 kaakfragmenten bekend. Het dier is genoemd naar Dr. Jim Specht, die veel werk heeft gedaan met betrekking tot de prehistorie van Buka.

Melomys spechti
Status: Uitgestorven, als fossiel bekend
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Mammalia (Zoogdieren)
Orde:Rodentia (Knaagdieren)
Familie:Muridae (Muisachtigen)
Geslacht:Melomys
Soort
Melomys spechti
Flannery & Wickler, 1990
Melomys spechti op Wikispecies
Portaal    Biologie
Zoogdieren

De drie kiezen zijn samen 8,1 tot 9,4 mm lang. De eerste bovenkies is 3,3 tot 3,9 bij 2,2 tot 2,8 mm groot. Het diastema (het gat tussen de hoektanden en de kiezen) is 4,2 tot 6,2 mm lang. Hiermee is M. spechti de grootste beschreven soort van Melomys. Morfologisch verschilt dit dier niet van M. bougainville, die nog steeds op Buka en het nabijgelegen eiland Bougainville voorkomt, maar de kiezen zijn veel groter, massiever en (ook relatief) breder.

Literatuur

  • Flannery, T.F. & Wickler, S. 1990. Quaternary murids (Rodentia: Muridae) from Buka Island, Papua New Guinea, with descriptions of two new species. Australian Mammalogy 13:127-139.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.