Meiji-restauratie
De Meiji-restauratie (明治維新, ofwel Meiji ishin) is de politieke omwenteling die in 1867 het eind van de heerschappij van de krijgsadel in Japan inluidde. Ze opende de weg naar een radicale modernisering en verwesterlijking van Japan in de zogeheten Meijiperiode, waarbij het in naam ging om het herstel van de oorspronkelijke macht van de Japanse keizer.
| Geschiedenis van Japan
|
|
|
..Naar periode
|
..Naar gebied
|
..Naar onderwerp
|
|
|
Portaal  Portaal |
De omwenteling ontleent zijn naam aan de regeernaam en de naam van de regeerperiode van keizer Mutsuhito (睦仁), namelijk 'Meiji' (明治), te vertalen als 'verlichte regering'.
Veranderingen
Enkele veranderingen die werden doorgevoerd:
- Het Tokugawa-shogunaat werd opgeheven, zodat de macht in het land weer bij de keizer en zijn overheid kwam te liggen. Tokugawa Yoshinobu, de 15e shogun van het shogunaat, legde op 9 november 1867 zijn taken als shogun neer.
- Het Han-systeem werd afgeschaft. De daimyo die over deze landerijen heersten verloren daarmee hun machtsposities. Het land werd herverdeeld in de tegenwoordig nog gebruikte prefecturen, met aan het hoofd van elke prefectuur een gouverneur.
- De samoerai verloren hun recht om de enige gewapende troepen van Japan te zijn. De Meijioverheid liet het leger moderniseren naar westers voorbeeld, zodat voortaan iemands sociale afkomst niet meer van belang was om dienst te mogen nemen in het leger.
- Japan stelde zich open voor Westerse technologieën en ideeën, na eeuwenlang te hebben geprobeerd deze zo veel mogelijk buiten de deur te houden.
Achtergrond
De leiders ervan wilden de Meiji-restauratie aangrijpen om “westerse vooruitgang” te combineren met “traditionele oostelijke waardes”. De voornaamste leiders van de restauratie waren Ito Hirobumi, Matsusaka Masayoshi, Kido Takayoshi, Itagaki Taisuke, Yamagata Aritomo, Mori Arinori, Toshimichi Okubo en Yamaguchi Naoyoshi. Ter introductie van het nieuwe Japan gingen afgevaardigden van de Meiji-overheid op de Iwakura-missie, waarbij een reis rond de wereld werd gemaakt.
De veranderingen vielen niet bij iedereen in goede aarde. Vooral samoerai die hun posities verloren en mensen die vasthielden aan het idee dat Japan puur Japans moest blijven kwamen in opstand tegen de nieuwe overheid en het leger. Dit leidde tot een aantal gewapende opstanden, waarvan de Satsuma-opstand de grootste was. Deze opstanden werden snel neergeslagen door het nieuwe leger. Toch waren er ook samoerai en daimyo die zich neerlegden bij de veranderingen. Veel van hen kregen banen binnen de nieuwe overheid, die toch een aparte klasse was.