Maxwell's Silver Hammer
Maxwell's Silver Hammer is een lied dat geschreven is door Paul McCartney van The Beatles. Zoals gebruikelijk in deze periode staat het op naam van Lennon-McCartney. Maxwell's Silver Hammer verscheen in september 1969 op het album Abbey Road. De lugubere thematiek staat in contrast met de opgewekte en lichtvoetige sfeer van het nummer. De opnames van het nummer leidde tot extra spanningen binnen de band, omdat zowel Harrison, Starr, als Lennon hun afkeer van het nummer openlijk lieten blijken aan McCartney.
Maxwell's Silver Hammer
| |||||||
Nummer van: The Beatles | |||||||
Van het album: Abbey Road | |||||||
Uitgebracht | 26 september 1969 | ||||||
Opname | 9-11 juli 1969, 6 augustus 1969 in EMI Studios | ||||||
Duur | 3:27 | ||||||
Label | Apple Records | ||||||
Schrijver(s) | Lennon-McCartney | ||||||
Producent(en) | George Martin | ||||||
Volgorde op Abbey Road | |||||||
| |||||||
Volgorde op Anthology 3 | |||||||
| |||||||
|
Achtergrond
McCartney schreef de eerste strofe in de eerste helft van 1968 toen de band in de ashram van Maharishi Mahesh Yogi in Rishikesh, India, verbleef. De bedoeling was om het nummer toe te voegen aan The Beatles, beter bekend als The White Album, maar door tijdsgebrek kon er geen afgewerkte opname op tijd afgeleverd worden. Repetities voor het nummer gingen door in de Twickenham Film Studios, tijdens de opnames van de film Let It Be. Road manager Mal Evans is te zien in de film wanneer hij op een aambeeld klopt, een karakteristiek geluid van het nummer. "Als één enkele opname kan aantonen waarom The Beatles uiteenviel, dan is het wel Maxwell's Silver Hammer", schreef Ian MacDonald.[1] McCartney stelde het geduld van de andere bandleden op de proef om veel tijd aan het nummer te spenderen terwijl de anderen het nummer niet graag speelden.
Compositie
Stilistisch gezien doet het nummer denken aan de andere 'lichtvoetige' nummers van McCartney, zoals Ob-La-Di, Ob-La-Da, When I'm Sixty-Four, en Your Mother Should Know. Lennon liet zich minachtend uit over het nummer, hij noemde het "just more of Paul's granny music" (letterlijk: 'gewoon meer van Paul's oma-muziek').[2] Lennon, die herstelde van een auto-ongeval in Schotland, weigerde daarom ook mee te werken aan de opnames. Het vrolijke karakter van de variété-achtige muziek is echter ironisch. Het nummer gaat over geneeskundestudent Maxwell Edison die met een zilveren hamer verschillende mensen de kop inslaat, waaronder 'patafysica-studente Joan. In het refrein valt een hamer en aambeeld te horen wanneer er "Bang! Bang!" gezongen wordt. Het is onduidelijk wie er uiteindelijk op de opname op het aambeeld klopt. Volgens Ian MacDonald is dit Mal Evans, zoals ook valt te zien in de film Let It Be, maar het is mogelijk dat Starr's slagen op de opname terechtkwam, zoals in de aantekeningen van Mark Lewisohn te lezen valt.[3]
Muzikanten
Bezetting volgens Philippe Margotin et al.[4]
- Paul McCartney – zang, basgitaar, piano, Moog IIIP Synthesizer
- George Harrison – gitaar, achtergrondzang
- Ringo Starr – drums, achtergrondzang, aambeeld (?)
- Mal Evans - aambeeld (?)
Bronnen, noten en/of referenties
Voetnoten
Bronnen
|