Martinus van der Weijden

Martinus van der Weijden (Aarlanderveen, 30 mei 1800[1] – Paramaribo, 14 oktober 1826[2] was een Nederlands geestelijke en een missionaris van de Rooms-Katholieke Kerk.

Van der Weijden werd in 1820 ingeschreven als student aan het seminarie in Warmond, maar studeerde aan het kleinsemenarie Hageveld en gaf daar onderwijs. Hij werd op 4 augustus 1824 tot priester gewijd. Ook na zijn priesterwijding bleef hij tot de sluiting van Hageveld verbonden als docent. Op voordracht van de protector van de Surinaamse missie, professor De Wijkerslooth, werd hij aangesteld als missionaris en werd hij benoemd tot apostolisch prefect van Nederlands Guyana-Suriname. In december 1825 vertrok hij samen met de missionaris Jacobus Grooff naar Suriname. In september 1826, tijdens een reis naar het verplegingingsoord voor melaatsen Batavia in het binnenland van Suriname werd hij ziek. Terug in Paramaribo bezweek hij, 26 jaar oud.