Martin Ros

Hij groeide op in de zeer katholieke Hilversumse arbeiderswijk Klein Rome. Zijn niet altijd positieve herinneringen daaraan heeft hij in 1997 beschreven in zijn boek Herinneringen aan mijn rijke roomse jeugd.

In 1964 werd hij redacteur bij uitgeverij De Arbeiderspers, waarvoor hij ook reeksen samenstelde. De bekendste zijn Privé-domein en Oorlogsboeken. Ros was ook redacteur bij het literair tijdschrift Maatstaf. In april 1997 nam hij (gedwongen) afscheid bij De Arbeiderspers na een herseninfarct.[1] Sindsdien werkt hij als freelance-publicist en vertaler. Ros schreef zelf ook boeken, vooral over zijn passie wielrennen.

Ros werd bij een groter publiek bekend door zijn wekelijkse boekrecensies in het radioprogramma TROS Nieuwsshow op Radio 1, die hij vanaf 1985 verzorgde. Omdat de TROS het programma wilde verjongen, moest Ros hiermee stoppen. Dit leverde verdeelde reacties op onder de 800.000 vaste luisteraars van het programma. Op 22 december 2007 was zijn laatste uitzending.[2] In 2008-2010 was hij weer als columnist te beluisteren, nu via het internet bij de toenmalige boekwinkelketen Selexyz.

• Heldenlevens, 1987
• Gerrit Schulte, 1987
• Bloednacht Mayerling, 1989
• Wielerhelden, 1991
• Vuurnacht, 1991
• Liefde en ouderdom, 1993
• Fausto Coppi, een heldenleven, 1994
• Jakhalzen van het derde rijk, 1995
• Herinneringen aan mijn rijke roomse jeugd, 1997
• Heersers van de Tour, 1997, Martin Ros & Wout Koster
• De wonderlijke Tour, 2000
• Triomf, 2001
• Een vergeten oorlog, 2003
• Elisabeth, 2005
• De klimmers
• Rose verhalen, Martin Ros & J. Bernlef
• Ik herinner mij, Martin Ros & Emile Brugman
• Het dagboek van een kamermeisje, O. Mirbeau & Martin Ros
• De zondebok, August Strindberg, Martin Ros & Rita Tornqvist-Verschuur
• De duizendkunstenaar van Lublin, Nico Polak & Martin Ros
• Climax (bloemlezing)