Mark Elchardus

Mark Elchardus was in de periode 1966-1967 als student actief in Gentse afdeling van de gelijknamige Nederlandse links-anarchistische Provo-beweging. In 1968 ging hij sociologie studeren aan de Vrije Universiteit Brussel.[1] Zijn onderzoek is gericht op de cultuursociologie en de sociologie van de tijdsordening. Hij kijkt daarbij naar de recente ontwikkelingen van opvattingen, houdingen en denkwijzen in uiteenlopende domeinen. De rol van het onderwijs en de media worden daarbij bestudeerd, evenals de gevolgen van dergelijke ontwikkelingen voor de politiek en het sociaal beleid.

Elchardus publiceert veelvuldig over deze onderwerpen en wordt regelmatig gevraagd om in televisieprogramma's of kranten recente ontwikkelingen te duiden als commentator. Een bekende publicatie is het boek De Dramademocratie (2002) waarin Elchardus beschrijft hoe de Westerse politiek verworden is tot een theater.

Naast zijn academische loopbaan is Elchardus geëngageerd in het maatschappelijk middenveld, bijvoorbeeld als voorzitter van het Fonds P&V tegen de uitsluiting van jongeren. Elchardus werd lange tijd beschouwd als de informele huisideoolog van de sp.a. Van 1995 tot 2011 was hij voorzitter van de Vlaamse vleugel van de Landsbond der Socialistische Mutualiteiten.[2]Hij is ook actief als bestuurslid van de Wiardi Beckman Stichting, het wetenschappelijk bureau ('denktank') van de Nederlandse sociaal-democratische PvdA en als columnist van de socialistische krant De Morgen.[3]

• De Dramademocratie (2002)
• Voorbij het narratief van neergang (2015)

• Overzicht publicaties
• Overzicht artikels Mark Elchardus in Knack