Marina Arzamasova

Marina Arzamasova-Katovich heeft de liefde voor de atletieksport niet van een vreemde. Haar vader, Alexander Katovich, hield zich bezig met hoogspringen, terwijl haar moeder, Ravilya Agletdinova, meervoudig Sovjet-Russisch kampioene was op de middellange afstanden, Europees kampioene op de 1500 m in 1986 en de huidige Wit-Russische recordhoudster op de 800 en 1500 m.

Toen Marina Katovich op elfjarige leeftijd haar moeder verloor als gevolg van een dodelijk verkeersongeval, verhuisde zij naar Kaliningrad, waar zij werd opgevangen door vrienden van haar moeder. Nadat zij tegen het einde van haar middelbare schoolopleiding was terugverhuisd naar haar geboorteplaats Minsk om daar haar schoolopleiding te voltooien, studeerde zij er rechten aan de faculteit Rechtsgeleerdheid van de Wit-Russische Staatsuniversiteit.

Op atletiekgebied trad Katovich voor het eerst in 2006 voor het internationale voetlicht door deel te nemen aan de wereldkampioenschappen voor junioren in Peking, waar zij aantrad voor de 800 m. Ze kwam er niet verder dan de series.

In 2008 nam Katovich, in haar tweede jaar bij de senioren, in Moskou deel aan de vierde en laatste editie van de wedstrijden om de Europese Indoor Cup, een in 2003 door de EAA in het leven geroepen wedstrijdserie om een internationale teamcompetitie op indoorgebied op gang te krijgen. Op de 800 m moest zij genoegen nemen met een achtste plaats. Daarna werd het enkele jaren stil rond de Wit-Russische, die trouwde met Ilya Arzamasavin, in verwachting raakte en beviel van een dochter.

In 2011 vierde zij als Marina Arzamanova haar comeback met haar deelname aan de Europese kampioenschappen voor teams in Stockholm. Hier miste ze met een vierde plaats op de 800 m op een haar het podium. Vervolgens sneuvelde ze bij de wereldkampioenschappen van 2011 in Daegu in de halve finale van de 800 m met een tijd van 2.02,13. Meer succes had ze kort daarop bij de Militaire Wereldspelen in Rio de Janeiro. Arzanova, die een dienstverband heeft bij de Wit-Russische landmacht, won er op de 800 m een gouden medaille met een tijd van 2.01,39. Het was haar eerste overwinning op een groot, internationaal toernooi.

In 2012 werd ze aanvankelijk vierde bij de Europese kampioenschappen in Helsinki. Doordat de Russische Jelena Arzjakova werd gediskwalificeerd wegens het gebruik van verboden middelen, werd haar vierde plaats in eerste instantie opgewaardeerd naar brons. Jaren later, in 2016, werd Irina Maratsjeva, die eerder door de schorsing van haar landgenote op de tweede plaats was terechtgekomen, eveneens betrapt op het gebruik van verboden middelen, waarna ook zij uit de uitslag werd geschrapt. Hierdoor kreeg de Wit-Russische zelfs het zilver in de schoot geworpen.
Op de Olympische Spelen in Londen kwam zij vervolgens als vierde in haar serie van de 800 m net te kort om zich te kwalificeren voor de halve finale. Hier werd zij regelrecht benadeeld door de later gediskwalificeerde Jelena Arzjakova, die in dezelfde serie als tweede finishte. Zonder de aanwezigheid van de frauderende Russin zou Arzamanova bij de eerste drie zijn geëindigd en de halve finale wèl hebben gehaald.

In 2013 won Arzamasova een bronzen medaille bij de Europese indoorkampioenschappen in Göteborg en een jaar later opnieuw brons bij de wereldindoorkampioenschappen in Sopot. In datzelfde jaar boekte zij haar eerste grote triomf door op de EK in Zürich op de 800 m naar de overwinning te snellen in 1.58,15. Hiermee trad zij in de voetsporen van haar moeder.

Het hoogtepunt van haar carrière bereikte Marina Arzamasova in 2015. Ze veroverde de wereldtitel op de 800 m bij de WK in Peking. Met een tijd van 1.58,03 versloeg ze de Canadese Melissa Bishop (zilver; 1.58,12) en Keniaanse Eunice Jepkoech Sum (brons; 1.58,18).

Bij de Olympische Spelen van 2016 in Rio de Janeiro wist Arzamasova ditmaal, in tegenstelling tot vier jaar eerder bij de Spelen in Londen, wel door te dringen tot de finale, met zowel in haar serie als halve finale tijden in de 1.58. In de finale was de Wit-Russische echter niet opgewassen tegen een ontketende Caster Semenya, die in de Zuid-Afrikaanse recordtijd van 1.55,28 naar de titel snelde. Arzamazova eindigde als zevende in 1.59,10.

Arzanova is luitenant bij de Wit-Russische landmacht.

• 2006: 5e in serie WK U20 in Peking - 2.09,30
• 2008: 8e Europese Indoor Cup - 2.05,47
• 2011: 4e EK team - 2.00,62
• 2011: 7e in ½ fin. WK - 2.02,13 (in serie 2.01,97)
• 2011: 1 Militaire Spelen - 2.01,39
• 2012: 2e in serie WK indoor - 2.02,05
• 2012: 2 EK - 2.01,02 (na DQ Jelena Arzjakova + Irina Maratsjeva)
• 2012: 3e in serie OS - 2.08,45 (na DQ Jelena Arzjakova)
• 2013: 3 EK indoor - 2.01,21
• 2013: 4e EK team - 2.02,45
• 2013: 5e in ½ fin. WK - 2.01,19
• 2014: 3 WK indoor - 2.00,79
• 2014: 1 EK - 1.58,15
• 2014: 3 IAAF Continental Cup - 2.00,31
• 2015: 1 WK - 1.58,03
• 2016: 7e OS - 1.59,10 (in serie 1.58,44)

Zie de categorie Maryna Arzamasava van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.