Marie Louise Elisabeth van Orléans

Marie Louise Elisabeth van Orléans werd geboren in het Kasteel van Versailles nabij Parijs. Ze werd geboren als tweede dochter van de latere hertog Filips II van Orléans, en vanaf 1715 ook de regent van Frankrijk. Haar moeder was Françoise Marie van Bourbon, een buitenechtelijke dochter van koning Lodewijk XIV van Frankrijk en Madame de Montespan. Toen Elisabeth werd geboren was haar grootvader nog in leven, hertog Filips van Frankrijk, hertog van Orléans.

Mademoiselle de Valois, Elisabeths oudere zusje, en het oudste kind van haar ouders, was een jaar voor de geboorte van Elisabeth overleden. Toen Elisabeth geboren werd kreeg zij de titel Mademoiselle d'Orléans. Na haar huwelijk werd deze titel doorgegeven aan haar jongere zusje, Adélaïde.

Elisabeth groeide op in het Palais-Royal te Parijs, de residentie van de hertog van Orléans in Parijs. Dit paleis werd door de Franse koning, Lodewijk XIV, gegeven aan haar grootouders ten tijde van hun huwelijk. Ze werd omringd door een klein hof, veelal bestaande uit haar eigen vrienden en intimici. Op de leeftijd van zes jaar werd Elisabeth ernstig ziek. Deze ziekte werd haar bijna fataal. Maar ze overleefde het, en daardoor werd ze erg gehecht aan haar vader. Haar vader had haar namelijk dag en nacht bijgestaan, en verpleegd. Ze werd en bleef zijn favoriete dochter tot haar plotselinge dood op jonge leeftijd. Haar grootmoeder aan vaderskant, madame Elisabeth Charlotte van de Palts, beter bekend als Liselotte, schreef in haar memoires over de plotselinge dood van Elisabeth.

Broer en zussen

Uit het huwelijk van haar ouders werden acht kinderen geboren. Elisabeth had één jongere broer: Lodewijk (1703-1752) huwde Augusta van Baden en werd later de hertog van Orléans. Ze had een ouder zusje, de jong overleden Mademoiselle de Valois (1693-1694). Ze had vijf jongere zussen: Adélaïde (1698-1743) bleef ongehuwd, Charlotte Aglaë (1700-1761) huwde Francesco III d'Este de hertog van Modena en Reggio, Louise Elisabeth (1709-1742) huwde Lodewijk I van Spanje, en was in 1724 koningin van Spanje, Philippine Elisabeth (1714-1734) bleef ongehuwd, en Louise Diane (1716-171734) huwde prins Lodewijk Frans I van Bourbon-Conti.

Elisabeths man, prins Karel

De besprekingen rond het huwelijk van Elisabeth zijn ontstaan op het moment dat haar nichtje, Louise-Elisabeth, de dochter van Lodewijk III van Bourbon-Condé en Louise Françoise van Bourbon, zou gaan trouwen met Karel van Frankrijk, hertog van Berry, de jongste kleinzoon van koning Lodewijk XIV. De moeders van Elisabeth en Louise-Elisabeth waren zussen, en hadden al jarenlang ruzies met elkaar.

Er werd besloten dat Elisabeth zou gaan trouwen met de Hertog van Berry, kleinzoon van de Franse koning. Ze kregen namelijk hulp uit onverwachte hoek. De vrouw van Lodewijk, de hertog van Bourgondië, prinses Maria Adelheid van Savoye, zag meer in Elisabeth dan in haar nichtje, Louise-Elisabeth.

Het huwelijk werd voltrokken op 6 juli 1710 in het Kasteel van Versailles. Karel was de jongste zoon van Lodewijk, le Grand Dauphin (het enige nog levende kind van Lodewijk XIV en Maria Theresia van Spanje) en prinses Maria Anna van Beieren. In het begin was het een gelukkig huwelijk, dit kwam doordat ze zeer verliefd waren op elkaar. Maar later werd het huwelijk steeds minder goed. Ze hadden soms zelfs ruzie in het openbaar, dit tot grote woede van hun grootvader, Lodewijk XIV.

Uit het huwelijk werden drie kinderen geboren, echter werd geen van die drie ouder dan drie maanden:

• Louise (21 juli 1711)
• Karel (26 maart - 16 juni 1713)
• Marie-Louise (16 juni - 17 juni 1714)

Prins Karel van Berry overleed op 11 mei 1714 aan inwendige bloedingen, ontstaan tijdens een jachtpartij. Zijn dood was een grote schok voor Lodewijk XIV. Karels oudere broers, Lodewijk, was in 1712 overleden en Filips was in 1700 de koning van Spanje geworden. Daarom werd Elisabeths vader na de dood van Lodewijk XIV de regent voor diens minderjarige kleinzoon, de latere Lodewijk XV. Lodewijk XIV was bang dat Filips van Orléans de macht in handen zou nemen, daarom erkende hij zijn zoons, Lodewijk August van Bourbon en Lodewijk Alexander van Bourbon. Daarom werden die in de lijn van troonopvolging opgenomen.

Elisabeth werd na de dood van Karel bekend als de douairière-hertogin van Berry (Madame la Duchesse de Berry Douairière). Ze behield deze titel tot aan haar dood. Toen haar grootvader, Lodewijk XIV, in 1715 overleed werd haar vader de regent van Frankrijk. Dit werd een week na de dood van Lodewijk XIV bevestigd door het Parlement van Parijs. Haar vader werd de regent voor de minderjarige koning Lodewijk XV. Dit betekende ook dat de familie Orléans het middelpunt van Frankrijk werd.

Hieronder een aantal belangrijke mensen in het leven van Elisabeth:

• 
  Haar vader, Filips I van Orléans.
• 
  Haar moeder, Françoise Marie van Bourbon.
• 
  Haar grootvader, koning Lodewijk XIV van Frankrijk.
• 
  Haar jongere zus, Louise Elisabeth van Orléans, door haar huwelijk in 1724 koningin van Spanje.