Maria van Brabant (1254-1321)

Zij was een dochter van Hendrik III, hertog van Brabant, en Aleidis van Bourgondië. Door bemiddeling van haar vader huwde zij met weduwnaar Filips III, koning van Frankrijk, op 21 augustus 1274.

Kroning van Maria in de Sainte Chapelle (1275)

De minnaar van haar man werd opgehangen in 1278; Grandes Chroniques de France

Aan het Franse hof hield zij zich bezig met muziek en poëzie. Maria had het zeer moeilijk met het feit dat haar man een minnaar had. Die minnaar was Pierre de la Broce, een machtige raadsman van het hof. Toen Maria's eerste kind Lodewijk geboren werd (1276), stierf onverwacht een andere prins Lodewijk, tien jaar oud, geboren uit het vorige huwelijk van Filips. Aan het hof ging het dat hij door Maria was vergiftigd. Dit gerucht werd gestuurd door Pierre de la Broce.[1] Deze werd zonder proces opgehangen op 30 juni 1278, waarschijnlijk onder invloed van Maria.

Maria's rol aan het Franse hof bleef klein.[2] In 1285 stierf Filips III en werd haar stiefzoon Filips IV koning. Later trok zij zich terug in een klooster in Les Mureaux, waar ze stierf in 1321. Haar lichaam werd begraven in het Franciscanerklooster in Parijs, de latere Club des Cordeliers.

Filips III en Maria kregen volgende kinderen:

• Lodewijk van Évreux (mei 1276 - 19 mei 1319), stamvader van de koningen van Navarra van 1328 tot 1441
• Blanche (1278 - 19 maart 1305), gehuwd met hertog Rudolf III van Oostenrijk, later ook koning van Bohemen
• Margaretha (1282 - 14 februari 1317), gehuwd met koning Eduard I van Engeland.