Lodewijk van Évreux

Lodewijk van Évreux wordt ook genoemd Lodewijk van Frankrijk, in het Frans Louis de France. Hij was een halfbroer van Filips de Schone, en de oudste zoon van Filips de Stoute en diens tweede echtgenote Maria van Brabant.

Hij ontving van Filips IV als apanage het graafschap Évreux, Étampes, Beaumont-le-Roger, Meulan en Gien. In 1316 verkreeg hij daarnaast nog het graafschap Longueville, en in januari 1317 werd hij als graaf van Évreux tot de pair van Frankrijk toegelaten.

Lodewijk was een felle voorvechter van de rechten van de wereldse macht tegenover de rechten van de Kerk, en steunde zijn halfbroer Filips IV bij zijn strijd tegen paus Bonifatius VIII. Deze Bonifatius VIII verzette zich tegen de belastingen die de geestelijkheid aan de Franse koning moest betalen.

Lodewijk nam deel aan de verschillende krijgstochten in Vlaanderen, in 1297, evenals in de jaren 1304, (Slag bij Pevelenberg), en 1315.

Hij trouwde begin 1301 met Margaretha van Artesië (1285-1311), vrouwe van Brie-Comte-Robert, de zus van graaf Robert III, dochter van Filips van Artesië, met wie hij vijf kinderen kreeg.

Lodewijk van Évreux ligt begraven in de Jacobijnenkerk te Parijs.

Uit het huwelijk met Margaretha van Artois werden geboren:

• Maria (1303-1335), in 1311 getrouwd met hertog Jan III van Brabant
• Karel van Évreux (1305-1336), graaf van Étampes, later getrouwd met Maria de la Cerda, Dame van Lunel, dochter van Ferdinand de la Cerda.
• Filips III (1306-1343), koning van Navarra (de iure uxoris) vanwege zijn huwelijk met Johanna II van Navarra
• Margaretha (1307-1350), in 1325 getrouwd met Willem XII van Auvergne
• Johanna van Évreux (1310-1371), later getrouwd met koning Karel IV van Frankrijk.