Mangaan(II)carbonaat

Mangaan(II)carbonaat wordt geproduceerd uit het erts rhodochrosiet. In het laboratorium kan het bereid worden door aan een waterige oplossing van een mangaan(II)zout (zoals mangaan(II)chloride of mangaan(II)sulfaat) natriumcarbonaat toe te voegen. Dan slaat mangaan(II)carbonaat neer als het monohydraat (MnCO₃ · H₂O):

${\displaystyle \mathrm {MnCl_{2}\ +\ Na_{2}CO_{3}\longrightarrow \ MnCO_{3}\ +\ 2\ NaCl} }$

Als de verzadigde oplossing samen met het precipitaat wordt verwarmd in afwezigheid van luchtzuurstof, wordt het monohydraat omgezet in watervrij mangaan(II)carbonaat.[1]

Mangaan(II)carbonaat ontleedt bij verhitting rond 200°C tot mangaan(II)oxide, met vrijzetting van koolstofdioxide:

${\displaystyle \mathrm {MnCO_{3}\ \longrightarrow \ MnO\ +\ CO_{2}} }$

In verdund zwavelzuur wordt mangaansulfaat gevormd, eveneens met vrijzetting van koolstofdioxide:

${\displaystyle \mathrm {MnCO_{3}\ +\ H_{2}SO_{4}\longrightarrow \ MnSO_{4}\ +\ H_{2}O\ +\ CO_{2}} }$

Het erts rhodochrosiet wordt gebruikt voor de productie van mangaan(IV)oxide via elektrolyse.

Mangaan(II)carbonaat wordt verder onder meer gebruikt als pigment (mangaanwit), voor de kleuring van keramische materialen, als additief in veevoeder, in de metaalbehandeling en als droogmiddel voor vernis.

• (en) MSDS van mangaan(II)carbonaat