Malabartok
De malabartok (Ocyceros griseus) is een neushoornvogel die voorkomt in India, waar het een endemische vogelsoort is van het berggebied West-Ghats. Vroeger werd de Ceylonese tok (Ocyceros griseus gingalensis) als een ondersoort van deze soort beschouwd.
Malabartok IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2012) | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Taxonomische indeling | ||||||||||||
| ||||||||||||
Soort | ||||||||||||
Ocyceros griseus (Latham, 1790) | ||||||||||||
Verspreidingsgebied | ||||||||||||
Afbeeldingen op | ||||||||||||
Malabartok op | ||||||||||||
|
Beschrijving
De malabartok is 45 cm lang (staart: 23 cm ). Het mannetje heeft een dofrode snavel uitlopend op een gele punt en het vrouwtje een geheel gele snavel met wat zwart aan het begin. Beide seksen hebben een opvallende witte, brede wenkbrauwstreep die doorloopt tot in de nek. De vleugels zijn grijsbruin, waarbij de handpennen zwart zijn met witte punten. De staart is grijszwart met ook witte punten. De buik en borst zijn grijs met witte streping.
- vrouwtje
- mannetje
Verspreiding en leefgebied
The malabartok is een algemene jaarvogel in de West-Ghats en het heuvelland daar ten zuiden van in Zuid-India. Het leefgebied bestaat uit dichte bossen. De drogere, meer open bosgebieden vormen het leefgebied van de wigstaarttok (Ocyceros birostris).
Status
De grootte van de populatie is niet gekwantificeerd, maar er is geen aanleiding te veronderstellen dat de soort bedreigd wordt in zijn voortbestaan, daarom staat de malabartok als niet bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.[1]
Bronnen, noten en/of referenties |