Magnesia aan de Sipylos

Magnesia aan de Sipylos (Oudgrieks: Μαγνησία ἡ ὑπὸ Σιπύλῳ; Latijn: Magnesia ad Sipylum) was een stad in Lydië, die ongeveer 65 km ten noordoosten van Smyrna, aan de rivier Hermus aan de voet van de Sipylos lag. Tegenwoordig ligt hier Manisa, een stad in Turkije.

Magnesia aan de Sipylos
Situering
Coördinaten	38° 37′ NB, 27° 26′ OL
Portaal    Archeologie

Er wordt geen melding gemaakt van de stad tot in 190 v.Chr., toen Antiochus III de Grote in de slag bij Magnesia door Romeinse consul Lucius Cornelius Scipio Asiaticus werd verslagen. Het werd een stad van belang onder de Romeinen. Toen het bijna vernietigd was door een aardbeving onder de regering van Tiberius (17 n. Chr., werd ze hersteld door deze keizer en bloeide gedurende heel de Romeinse tijd. Het was een van de weinige steden in dit deel van Klein-Azië dat onder de Turkse regering bleef bloeien. Het beroemdste overblijfsel uit de oudheid is de Niobe van Sipylus (Suratlu Tash) op de laagste hellingen van de berg ongeveer 6 km ten oosten van de stad. Dit is een kolossaal gezeten beeld van Hittische oorsprong dat is uitgesneden in een nis in de rots. Dit was misschien het door Pausanias vermeld eeuwenoude standbeeld van de Moeder van de Goden van Broteas, zoon van Tantalus, en bezongen door Homerus. Vlakbij liggen vele overblijfselen van een primitieve stad, en ongeveer een kilometer ten oosten daarvan de rotszetel die soms met de door Pausanias vermelde Troon van Pelops wordt geïdentificeerd. Er zijn ook de warme bronnen en een heilige grotto van Apollo.