Madagaskardaggekko

De madagaskardaggekko[2] (Phelsuma madagascariensis) is een hagedis uit de infraorde gekko's (Gekkota) en de familie Gekkonidae.[3] De soort werd voor het eerst beschreven door John Edward Gray in 1831.

Madagaskardaggekko
IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2011)
Ondersoort P. m. grandis
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Reptilia (Reptielen)
Orde:Squamata (Schubreptielen)
Onderorde:Lacertilia (Hagedissen)
Infraorde:Gekkota (Gekko's)
Familie:Gekkonidae
Geslacht:Phelsuma (Madagaskardaggekko's)
Soort
Phelsuma madagascariensis
Gray, 1831
Afbeeldingen op Wikimedia Commons
Madagaskardaggekko op Wikispecies
Portaal    Biologie
Herpetologie
Een jonge P. m. madagascariensis.

Algemeen

Leefgebied

Deze daggekko wordt het grootst van alle soorten uit het geslacht Phelsuma, met uitzondering van twee uitgestorven soorten waaronder de sort Phelsuma edwardnewtoni die leefde op het eiland Rodrigues en bijna 25 centimeter kon worden. Deze soort haalt net de 20 cm, en komt voor langs de gehele oostkust van het eiland Madagaskar. De gekko leeft op boomstammen maar komt ook wel op de grond om voedsel te zoeken. De habitat bestaat uit plantenrijke bossige gebieden meestal in de buurt van water, en op het menu staan kleine ongewervelden zoals insecten, maar ook wel fruit. Er zijn drie ondersoorten, welke allemaal een wat afwijkende tekening hebben en een niet altijd overlappend verspreidingsgebied:

  • P. m. madagascariensis (Magagaskardaggekko, Gray, 1870)
  • P. m. kochi (Kochs daggekko, Gray, 1831)
  • P. m. boehmei (Boehmes daggekko Meier, 1982)

Uiterlijke kenmerken

De kleur is felgroen, met rode vlekken op de kop en op de neusgroeven, en op de rug, bij jongere dieren is de staart vaak rood gestreept en deze soort kent geen blauwe tekening, hoewel de juvenielen soms blauwe vlekjes hebben. De buik is wit en deze daggekko heeft zoals vrijwel alle gekko's geen oogleden.

Gevangenschap

De madagaskardaggekko is populair in terraria, en deze soort in het bijzonder omdat de hagedis tam kan worden. Een zeer dicht beplant terrarium is benodigd met veel zon-, schuil- en eiafzetplaatsen, want de vrouwtjes kunnen wel 10 keer per jaar eitjes leggen, al zijn het er maar één of twee per keer. Jonge daggekko's hebben veel kalk en vitaminen nodig. Deze gekko is niet geschikt als beginnerssoort en is vanwege het exportverbod erg prijzig.

Bronvermelding

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.