Maanlanding

Men spreekt van een maanlanding wanneer een door de mens gemaakt ruimteschip, bemand of onbemand, op de maan neerkomt. De eerste succesvolle missie naar de maan was de Loena 2-missie van de Sovjet-Unie. De eerste succesvolle missie naar de maan met een bemanning aan boord was de Apollo 11-missie van de Verenigde Staten.

Apollo 12 op loopafstand van Surveyor 3

Onbemande maanlandingen

De Sovjet-Unie was onder het Loena ruimtevaartprogramma verantwoordelijk voor de eerste maanlanding. Deze was robotisch en onbemand. In totaal zijn er tussen 1966 en 1976 zes zachte Loena-landingen uitgevoerd. De Verenigde Staten hadden het onbemande Surveyorprogramma dat tussen 1966 en 1968 vijf zachte landingen realiseerde. In 2013 voerde China met de onbemande Chang'e 3 lander een zachte landing uit en in 2019 met Chang'e 4 voor het eerst op de achterzijde van de maan.

Bemande maanlandingen

NASA; het ruimteprogramma van de Verenigde Staten onder leiding van de Duitse raketwetenschapper Werner von Braun, was verantwoordelijk voor de maanlanding van de Apollo 11 op 21 juli 1969 (volgens de Europese tijdrekening). Twee astronauten landden en stegen weer op met de maanlander. De eerste man die voet zette op de maan was Neil Armstrong. De foto's van zijn collega-astronaut Buzz Aldrin zijn wereldberoemd geworden.

Na Apollo 11 zijn nog vijf maal mensen op de maan geland (ook weer steeds twee per keer), alle in het kader van het Apolloprogramma, dat was ingesteld door de Amerikaanse president John F. Kennedy.

Hoewel de Sovjet-Unie aanvankelijk een voorhoederol speelde in de ontwikkeling van de ruimtevaart in de jaren 50 en 60 en er een opdracht zou zijn verstrekt aan de nationale ruimtevaartpionier Korolev om de mogelijkheden te onderzoeken en ontwikkelen, zijn de Sovjet-Unie en (later) Rusland er niet in geslaagd om een bemande maanlanding uit te voeren. Als verklaring hiervoor is door buitenlandse analisten aangevoerd: binnenlandse politieke intriges, slechte infrastructuur en een gebrek aan betrouwbare technologie om een eigen equivalent van de krachtige Saturn V-raket (de N1) te ontwikkelen.[1] Na diverse mislukte lanceringen van de N1 hebben de Russen in 1972 het bemande maanprogramna beƫindigd. Wel zijn de Russen er in 1970 nog in geslaagd om met de onbemande maansonde Loena 16 een bodemmonster terug te brengen naar de aarde, daarna ook nog met de Loena 20 en Loena 24.

Apollo-maanlandingscomplottheorie

De Apollo-maanlandingscomplottheorie is een complottheorie die stelt dat de Verenigde Staten niet echt astronauten naar de maan hebben gestuurd. Vrijwel alle wetenschappers, technici en ruimtevaartkenners schuiven de theorie als ongegrond terzijde. Er is namelijk een overvloed aan fysiek bewijs voor het tegendeel.

Zie ook

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.