Maangod

Een maangod of maangodin is een mythische of religieuze verpersoonlijking van de maan.

Een gewicht met het symbool van de wassende maan, gebruikt in de tempel van de maangod Nanna in Ur begin 21e eeuw v.Chr. -Louvre

Symbool van godinnentriade in wicca met schijngestalten van de maan

Maangoden komen voor in verschillende culturen:

• Mah in de Perzische mythologie
• Sin in de Babylonische mythologie
• Kushuh in de Hurritische mythologie
• Bendis in de Thracische mythologie
• Thoth in de Egyptische mythologie
• Inanna in de Sumerische mythologie (secundaire associatie)
• Nanna in de Akkadische mythologie
• Hubal in de Arabische mythologie
• Artemis van Efeze in de Anatolische mythologie (secundaire associatie)
• Selene en maagd Artemis in de Griekse mythologie
• Luna was in de Romeinse mythologie de afspiegeling van Selene en vervolgens Juno.
• Cailleach was in de Keltische mythologie eerst Almoeder en dan maangodin.
• Máni in de Oudnoorse mythologie
• Tecciztecatl in de Azteekse mythologie
• Mama Quilla in de Inca-mythologie
• Maanmoeder Jacy, oppergeest en beschermer Tupā bij een indianenvolk, schreef Mangoré
• Tarqeq in de Inuit-mythologie
• Chang'e (taiyin xingjun/太阴星君) is een taoïstische godin van de Maan.
• Eveneens onsterfelijke Wu Gang, een man, op de maan levend
• Varuna in de Hindoeïstische mythologie (secundaire associatie)
• De Grote Moedergodin, de belangrijkste godin die de gelovigen in wicca vereren, wordt gerepresenteerd door de maan.