Léon Hurez

Hurez werd beroepshalve onderwijzer en later professor wetenschappen en wiskunde. Als militant van de Mouvement populaire wallon was hij van 1963 tot 1964 ook lid van het Executieve College van Wallonië. Ook militeerde hij bij de CGSP, waarvan hij regionaal secretaris was.

Als lid van de PSB werd hij in maart 1961 verkozen tot lid van de Kamer van volksvertegenwoordigers voor het arrondissement Zinnik en bleef dit tot in 1981. Van 1971 tot 1972 was hij er quaestor. Daarnaast zetelde hij ook van 1971 tot 1980 in de Franse Cultuurraad, waarvan hij van 1979 tot 1980 de voorzitter was. Nadien zetelde hij van 1980 tot 1981 in de Waalse Gewestraad, waarvan hij van 1980 tot 1981 eveneens de voorzitter was.

In 1969 volgde hij de overleden Joseph-Jean Merlot op als voorzitter van het Permanent Comité van Waalse Federaties van de PSB. Hierdoor kreeg hij meer invloed binnen de partij en dit zorgde ervoor dat hij een ministeriële loopbaan doorliep. Deze loopbaan begon toen hij van 1972 tot 1973 minister van Franstalig Nationaal Onderwijs was in de Regering-G. Eyskens VI. Na de verkiezingen van 1974 werd hij door zijn partij als onderhandelaar naar de regeringsonderhandelingen door formateur Leo Tindemans afgevaardigd, maar Hurez besloot dat de PSB niet in de regering ging zetelen wegens een andere visie over economische en institutionele hervormingen dan de andere partijen.

Na drie jaar oppositie kwam de PSB in 1977 opnieuw in de regering terecht. Daarna was hij van 1977 tot 1979 vicepremier en minister van Openbaar Ambt in de Regering-Tindemans II en de Regering-Vanden Boeynants II. In 1981 verliet hij de nationale politiek.

In oktober 1964 werd hij tevens verkozen tot gemeenteraadslid van Strépy-Bracquegnies, waar hij van 1965 tot 1976 burgemeester was. Na de fusie met La Louvière was hij daar van 1977 tot 1988 gemeenteraadslid en van 1977 tot 1984 burgemeester.

• Fiche Hurez op connaitrelawallonie.be.