Wolfsklauwfamilie
De wolfsklauwfamilie (Lycopodiaceae) is een plantenfamilie uit de orde Lycopodiales. De familie wordt gerekend tot de sporenplanten, die zich niet vermeerderen door middel van zaad maar door sporen. De wolfsklauwen hebben sporendoosjes, die afzonderlijk op de bladvoetjes van de blaadjes zitten. Deze blaadjes vormen aan de top van de stengels een soort aar. Niet alle stengels zijn echter vruchtbaar. Wolfsklauwen hebben minder grote bladeren dan varens.
| Wolfsklauwfamilie | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||
| grote wolfsklauw, bron: Koehler (1887) | ||||||||
| Taxonomische indeling | ||||||||
| ||||||||
| Familie | ||||||||
| Lycopodiaceae P.Beauv. ex Mirb (1802) | ||||||||
Afbeeldingen Wolfsklauwfamilie op  | ||||||||
Wolfsklauwfamilie op  | ||||||||
| ||||||||
In Nederland komen volgens Heukels' Flora van Nederland vijf vertegenwoordigers van deze familie voor, die worden verdeeld over drie geslachten:
- Huperzia
- Lycopodiella
- Lycopodium
Vijf soorten staan op de Nederlandse Rode Lijst van planten:
- Dennenwolfsklauw (Huperzia selago)
- Moeraswolfsklauw (Lycopodiella inundata)
- Grote wolfsklauw (Lycopodium clavatum)
- Kleine wolfsklauw (Lycopodium tristachyum)
- Stekende wolfsklauw (Lycopodium annotinum)
In het Carboon vormden de wolfsklauwachtigen een veel belangrijker deel van de vegetatie dan tegenwoordig. Sommige wolfsklauwen (zoals de zegelboom) bereikten toen de grootte van bomen.
Toepassingen
- Fytotherapie
- Lycopodiumpoeder (diverse toepassingen)
Andere soort
- Lycopodiella cernua
|
Zie de categorie Lycopodiaceae van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp. |