Luigi Tenco

In 1967 nam hij samen met Dalida, met wie hij zich eerder dat jaar verloofd had, deel aan het Festival van San Remo met het liedje Ciao amore ciao. De winnaar was Gianni Pettenati, zij behaalden de tweede plaats. Deze nederlaag ontmoedigde Luigi Tenco volledig. Diezelfde avond nog werd hij in zijn kamer (nr. 219) in Hotel Savoy dood teruggevonden door Dalida. Het was zelfmoord met behulp van een kogel door zijn hoofd. Later vond men in zijn kamer een briefje met de volgende woorden:

Ik wilde niets dan het goede voor het Italiaanse publiek en ik heb vijf jaar van mijn leven aan hen gewijd. Ik doe dit niet omdat ik het leven moe ben (helemaal niet), maar ik doe dit als protest tegen een publiek dat 'Io tu e le rose' naar de finale stuurt en tegen een commissie die 'La rivoluzione' selecteert. Ik hoop dat dit de ogen zal doen opengaan. Ciao. Luigi."[2]

In navolging van deze zelfmoord probeerde Dalida op 26 februari 1967 zelfmoord te plegen met een overdosis.

Hoewel Luigi het jaar ervoor een pistool gekocht had voor zijn zelfverdediging, bestonden er vele decennia twijfels over de precieze doodsoorzaak, onder andere omdat de kogel waarmee hij om het leven kwam nooit werd teruggevonden. Daarom werd in 2005 beslist om het lichaam op te graven voor het uitvoeren van nieuwe tests die voor eens en altijd uitsluitsel zouden kunnen geven. Uit deze tests bleek dat zelfmoord de enige juiste doodsoorzaak was, en daarmee werd op 15 februari 2006 de zaak voorgoed gesloten.