Louise Danse

Louise Danse (Sint-Gillis, 2 april 1867 - aldaar, 25 mei 1948) was een Belgisch schilder en etser die vooral om haar gravures wordt herinnerd.

Levensloop

Danse kwam uit een artistiek milieu. Haar vader Auguste Danse leidde haar op tot schilder en haar moeder Adèle was de zus van Constantin Meunier.

Louise Danse volgde samen met haar zus, Marie Danse, een gravuuropleiding in de Académie des Beaux-Arts te Mons. Reeds in het eerste jaar werden ze geprezen voor hun talent: ze wonnen de eerste en tweede prijs van de opleiding. In het tweede jaar volgde Louise Danse lessen voor aquarelschilderen.[1]

De gravures van Louise Danse zijn gepubliceerd door haar echtgenoot, de uitgever Robert Sand (1876-1936). Met haar zus Marie en haar echtgenoot behoorde ze in 1906 tot de oprichters van Estampe, een collectief van grafische kunstenaars. Daarnaast waren de zussen lid van 'La Société des aquafortistes belges'[2]

Werk

Louise Danse tekende, schilderde of graveerde vaak op karton in klein formaat. Ze maakte verschillende portretten in profiel, waarbij de vrouwelijke sensualiteit centraal staat.[3] Een bekend voorbeeld is het portret van Mademoiselle H. Dethier, dat werd opgenomen in het overzichtswerk Women Painters of the World (1905).[4]

  • Gravures van Louise Danse
  • Auguste Danse aan het werk
  • De geograaf
  • Portret van Mademoiselle H. Dethier
  • Een bedevaart
  • Portret van een vrouw
  • De waterspuwer van de Notre-Dame, Parijs

Italië

Onder invloed van de romantiek hadden kunstenaars aan het einde van de achttiende en in de negentiende eeuw een fascinatie voor de antieke oudheid. Verschillende kunstenaars bezochten tijdens deze periode Italië en Griekenland. Dit geldt ook voor Louise Danse, die in Italië talrijke gravures maakte.[5]

  • Place San Lorenzo, Florence
  • Villa de Tibère, Capri
  • Villa Borghèse, Rome
  • La fontaine des jardins Borghèse, Rome
  • Rio di Sant'Angelo, Venice
  • Le quadrige de Saint Marc, Venice
  • Place Saint Marc, Venice

Tentoonstellingen

In 1907 was haar werk te zien op de salon van Oostende, naast onder meer Anna Boch, Anna De Weert en Marie Antoinette Marcotte. In 2018 wijdde het Musée Félicien Rops te Namen een tentoonstelling aan Louise Danse.

Literatuur
  • Valérie Piette en Marguerite Rassart-Debergh, "Danse, Louise", in: Éliane Gubin (ed.), Dictionnaire des femmes belges, XIXe et XXe siècles, 2006, p. 133-134, ISBN 2873864346
  • Alexia Creusen, Femmes artistes en Belgique XIXe et début XXe siècle, 2006, p. 56-57, ISBN 978-2296033726

Bronvermelding

Voetnoten
  1. (fr) Alexia Creusen, Femmes artistes en Belgique. L'Harmattan (2007), 56-57. ISBN 978-2-296-03372-6.
  2. (fr) Alexia Creusen, Femmes artistes en Belgique XIXe et début XXe siècle. L'Harmattan (2007), 95. ISBN 978-2-296-03372-6.
  3. (fr) Alexia Creusen, Femmes artistes en Belgique. L'Harmattan (2007), 295-296. ISBN 978-2-296-03372-6.
  4. (en) Walter Shaw Sparrow, Women painters of the world, from the time of Caterina Vigri, 1413-1463, to Rosa Bonheur and the present day. Hodder & Stoughton (1905).
  5. (fr) Alexia Creusen, Femmes artistes en Belgique XIXé et début XXe siècle. L'Harmattan (2007), 76.
Zie de categorie Louise Danse van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.