Anna De Weert

Anna De Weert (geboren Cogen) (Gent, 27 mei 1867 - aldaar, 12 mei 1950), was een Belgische kunstschilderes en essayiste.[1] De Weert wordt als een belangrijk luministe beschouwd.

Anna De Weert
Anna De Weert door Emile Claus in het Museum voor Schone Kunsten (Gent)
Persoonsgegevens
Volledige naamAnna Virginie Caroline De Weert-Cogen (heeft werken gepubliceerd onder de namen: Anna Cogen, Anna de Weert, Anna de Weert-Cogen en Anna Cogen-Ledeganck)
GeborenGent, 27 mei 1867
Overledenaldaar, 12 mei 1950
Geboorteland België
NationaliteitBelgische
Beroep(en)Kunstschilder, Essayiste
Oriënterende gegevens
LeermeesterEmile Claus
Stijl(en)Luminisme
RKD-profiel
Portaal    Kunst & Cultuur

Biografie

De Weert was een dochter van Clara Cogen-Ledeganck en de kleindochter van Karel Lodewijk Ledeganck. Tevens was ze de nicht van kunstschilder Felix Cogen. Ze was getrouwd met de Gentse liberale politicus, Maurice De Weert. De Weert was een leerlinge van Emile Claus en net als bij Claus was de Leie een centraal thema in haar werk.

In 1904 stichtte ze samen met Adrien-Joseph Heymans en Emile Claus de kunstkring Vie et Lumière op.[1]. De Weert schilderde o.a. landschappen en stillevens en deed mee aan diverse tentoonstellingen, zowel in Gent als in het buitenland. Ook illustreerde ze een paar uitgaves van haar moeder, Clara.[2]

Als schrijfster schreef zij voornamelijk essays voor de Gentse krant La Flandre Libérale, ook publiceerde zij een verhaal in het tijdschrift De Vlaamsche Gids.[1]

Portret

Het schilderij van haar door Emile Claus is mogelijk geschilderd in de omgeving van het Hof ter Neuve in Afsnee aan de Leie. In dit atelier bracht De Weert vanaf het midden van de jaren 1890 de zomermaanden door. De mogelijke locatie is niet ver verwijderd van de villa Zonneschijn van Claus te Astene.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.