Lodewijk XV-stijl
De Lodewijk XV-stijl (Louis Quinze-stijl, Louis XV-stijl) is een late barokstijl die wordt geïdentificeerd met het rococo. De stijl is vernoemd naar de Franse koning Lodewijk XV, die regeerde van 1715 tot 1774. De stijl, die onderdeel vormt van de Lodewijkstijlen, werd in Nederland en België toegepast in het derde kwartaal van de 18e eeuw, meer precies: de periode ±1740-±1770. De Lodewijk XV-stijl is speels, licht en asymmetrisch en wordt gekenmerkt door uitbundige en krullerige versieringen.
Schilderkunst
De bekendste schilders uit de stijl zijn Juste-Aurèle Meissonnier, François Boucher, Jean-Baptiste Huet, Jean-Baptiste Le Prince, Pierre Migeon en de Van Loo-familie: Jean-Baptiste van Loo, Louis-Michel van Loo, Karel Amadeus Filips van Loo en Charles André van Loo. Hun beschermvrouwe was de minnares van de koning: Madame de Pompadour.
Architectuur
Architecten die bouwde in Lodewijk XV-stijl:
- Pieter de Swart
- David Franciscus 't Kindt
- Bernard De Wilde
- Johann Joseph Couven
- Kasteel van Attre
- de Wijdenaardbrug (1734), die vroeger de Reep overspande aan het Bisdomplein.
- 1738-41: Hôtel d'Ansembourg, Luik
- de Hoofdwacht (1738), dat nu deel uitmaakt van de Handelsbeurs aan de kouter.
- de 'Mammelokker', de stedelijke gevangenis (1741)
- het hotel Oombergen (1745), thans zetel van de Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde
- het hotel de Coninck (1753), dat het Museum voor Sierkunst huisvest (in 1992 omgedoopt tot Design Museum Gent)
- het hotel d'Hane-Steenhuyse (1768)
- het hotel Clemmen (1746-1772), thans Museum Vander Haeghen.
Daarnaast bouwde hij verschillende particuliere huizen.
Zie ook
Bronnen, noten en/of referenties
|