Liquidatie (financieel)
Liquidatie is een bedrijfseconomische term. Als een rechtspersoon ontbonden wordt, al of niet in het kader van een faillissement, volgt een fase van vereffening. In die fase moet de rechtspersoon de woorden "in liquidatie" achter haar naam voeren, zodat ook buitenstaanders en wederpartijen weten dat deze rechtspersoon bezig is zichzelf op te heffen, en hier rekening mee kunnen houden.
Geld en bankrekeningen worden gezien als liquide middelen (vloeibare middelen), omdat men die gemakkelijk kan inzetten door bijvoorbeeld schulden af te betalen, een nieuw bedrijfsmiddel te kopen, of dividend uit te keren. Hoe meer geld een onderneming heeft, of hoe gemakkelijker zij geld genereert, hoe meer liquide de onderneming is. Liquideren betekent hier dus het omzetten van activa in geld door ze te verkopen.
Soms is een onderneming onvoldoende liquide en is er dringend behoefte aan geld. Al het geld kan bijvoorbeeld gebruikt zijn voor andere dingen, zoals de aanschaf van een pand, een privéopname of hypotheekverplichtingen. Het geld kan vastzitten in een bepaald project dat eerst voltooid moet worden. Leveranciers willen echter meestal zo snel mogelijk betaald worden. Een onderneming die dan in betalingsnood komt, zal er dan wellicht voor kiezen een actief te liquideren. Liquidatie om snel schulden af te betalen is overigens vaak onvoordelig. De kopers zullen snel in de gaten krijgen dat de onderneming de goederen hoe dan ook snel kwijt moet. Zij zullen dan lagere prijzen bieden. De executiewaarde van de meeste goederen ligt daarom een stuk lager dan de werkelijke waarde. Een onderneming in liquiditeitsproblemen heeft echter vaak geen keus.
Wanneer een bedrijf als geheel verkocht wordt, spreekt men van een verkoop of een overname. Dit is geen liquidatie, aangezien de onderneming zelf blijft bestaan.