Lex Horn

Lex Horn (Nijmegen, 23 januari 1916Vannes, 13 juli 1968) was een Nederlandse kunstenaar die vooral bekend is geworden om zijn introductie en gebruik van sgraffito- en glas-appliquétechnieken in monumentale kunst tijdens de wederopbouw.

Lex Horn
Persoonsgegevens
Geboren23 januari 1916
Overleden13 juli 1968
GeboortelandNederland
Beroep(en)Schilder en monumentaalkunstenaar
Oriënterende gegevens
Stijl(en)Expressionistisch
RKD-profiel
Portaal    Kunst & Cultuur
Glasappliqué in station Eindhoven uit 1955
Sgraffito in het Clusiusgebouw Leiden, 1959 (verwijderd in 2015)

Leven en werk

Hij was een expressionistisch ingestelde kunstenaar met voorliefde voor monumentale kunst waarvoor hij niet alleen de hiervoor genoemde technieken gebruikte maar waarvoor hij ook wandtapijten, wandschilderingen, tegelwerken en intarsia’s maakte. Anderhalf jaar na zijn geboorte verhuisden zijn ouders naar Bussum en in 1930 naar Zutphen. Daar ontmoette hij Jo Spier, die hem aanraadde monumentale kunst te gaan maken nadat hij zijn HBS had afgemaakt. Na de HBS studeerde hij aan de Rijksacademie voor Beeldende Kunsten afdeling Monumentale en versierende schilderkunsten, onder leiding van prof. Heinrich Campendonk.

Net als Campendonk zag hij een taak weggelegd voor de monumentale kunst en als kunstenaar zette hij zich in voor de wederopbouw door te pleiten voor kunstbijdragen aan de nieuwe architectuur. Hij was betrokken bij de in 1945 door Willem Sandberg en Mart Stam opgerichte GKf (Gebonden Kunsten federatie). Hij maakte zich sterk voor de positionering van de monumentale kunst in Nederland en was in 1951 een van initiatiefnemers van de Vereniging van Beoefenaars der Monumentale Kunsten, waarvan hij enige tijd ook voorzitter was.

Werken in de openbare ruimte (selectie)

Afbeeldingen

Zie de categorie Lex Horn van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.