Leo-Stichting
Leo-Stichting is een buurtschap in de Nederlandse gemeente Berkelland, twee kilometer ten zuiden van Borculo. De buurtschap is ontstaan rondom een rooms-katholiek jeugdinternaat dat de naam droeg van Leo-gesticht, of later ook wel Klein-Borculo en nadien Groot Emaus Borculo.
Buurtschap in Nederland  | |||
  | |||
| Situering | |||
| Provincie |  | ||
| Gemeente |  | ||
| Coördinaten | 52° 6′ NB, 6° 30′ OL | ||
| Woonplaats (BAG) | Borculo | ||
| |||
Geschiedenis
Landgoed De Drietelaar stond aan de basis van de buurtschap. Dit landgoed, in eigendom van de familie Van Eyll, werd in 1773, na het overlijden van Wessel van Eyll, overgedragen aan de rooms-katholieke kerk. Deze nam het hoofdgebouw in gebruik als kerk, om rond 1898 omgevormd te worden als opvangplaats en opvoedingsgesticht voor jongens die niet langer thuis konden wonen. Het heette toen nog Leo-Gesticht die onder leiding stonden van de fraters uit Utrecht. Tot in de jaren 80 van de 20e eeuw is dit internaat gebleven. Bij dit internaat waren ook meerdere scholen (LTS, IVO/MAVO, Tuinbouwschool), huizen voor de gasten, huizen voor de fraters, een kapel en een fratertuin, een boomgaard, zwembad, voetbalveld en bos. Daarna kreeg het een bestemming als justitiële inrichting, nog steeds voor jongeren die om uiteenlopende redenen niet thuis kunnen wonen.
Huidige bestemming
Leo-Stichting is een internaat geweest van Intermetzo Commujon, waar jongeren, zowel jongens als meisjes, werden opgevangen. Hoewel er verschillende organisaties door de jaren heen Leo-Stichting hebben bestuurd, is het nu ruim 100 jaar een internaat waar jongeren worden opgevangen.
De Leo-Stichting is ook een periode een inrichting voor jeugd-tbs geweest. Later werd de naam veranderd in Groot Emaus van de organisatie 's Heeren Loo. Het is een zorginstelling voor jongeren tussen de 12 en 23 jaar met een licht verstandelijke beperking en ernstige gedragsproblemen.
Medio juni 2015 sluit het internaat de deuren in verband met bezuinigingen.[1] Sinds oktober 2015 werden in de gebouwen van Intermetzo en 's Heeren Loo 130 alleenstaande minderjarige vreemdelingen (amv) opgevangen en begeleid. Dit gebeurde door het Centraal Orgaan opvang asielzoekers (COA) onder de naam LEO campus (Leren En Ontwikkelen). De meisjes hadden onderdak in het voormalige Fratershuis aan de Alexandrinalaan, de jongens woonden in de groepswoningen aan de Lange Dreef.
Seksueel misbruik
Binnen de Leo-Stichting heeft veel misbruik plaatsgevonden. Zowel A. Pilgrim in zijn boek Weeskind als onderzoeksjournalist J. Dohmen in zijn boek Vrome zondaars schrijven uitgebreid over de Leo-Stichting, die in de tijd dat het misbruik speelde werd beheerd door de Congregatie van de Fraters van Utrecht.
In het rapport van commissie-Deetman worden 31 afzonderlijke gevallen van seksueel misbruik op de stichting vermeld.[2]
Bronnen, noten en/of referenties
|
| Plaatsen in de gemeente Berkelland | |
|---|---|---|
|
Hoofdplaats: Borculo Dorpen: Beltrum · Eibergen · Geesteren · Gelselaar · Haarlo · Neede · Noordijk · Rekken · Rietmolen · Ruurlo | ||
| Beluister | (info) |