Leenschap Gibelet

Het leenschap Gibelet of heerlijkheid Gibelet was een leenschap (1104-1302) van het graafschap Tripoli, tot stand gekomen na het verloop van de Eerste Kruistocht. Het gebied lag in het zuiden van het graafschap tegen het district van Beiroet, grenzend aan het zuidelijk gelegen koninkrijk Jeruzalem.

kruisvaardersburcht van Gibelet

Gibelet droeg verscheidene namen in het verleden, zoals Byblos, Dschebail, Gubla en de moslimwereld noemde het J'baïl (tegenwoordig heet het weer Byblos, (gelegen in het hedendaagse Libanon), De kruisvaarders vestigden zich rond 1104 in het gebied en bouwden de vestiging Gibelet, waar het leenschap zijn centrum had. Het leenschap werd vergeven aan de Embriaco-dynastie, een koopvaardersfamilie uit Genua, die het district verdiend had uit achterstallig betalingstegoed van Bertrand van Toulouse, graaf van Tripoli. Het leenschap bleef in de familie tot in 1187 toen Saladin het enige tijd bezet hield, echter verkreeg de familie hun bezitting terug, na de interventie tijdens de Derde Kruistocht. Gibelet bleef tot 1302 in het familiebezit en zou bekendstaan als het laatste gebied dat in christenhanden verbleef. Toen de mammelukken in 1289 de steden Tripoli, Batroun en Nephin veroverd hadden, kreeg Peter I. Embriaco het met vreedzame onderhandelingen voor elkaar dat Sultan Qalawun zijn gebied ongemoeid liet. In 1302 gaf de familie het gebied zonder problemen uit handen aan de mammelukken.