Laurensziekenhuis

Het Sint-Laurentsgesticht werd geopend in 1913. Het was toen een instelling voor ouden van dagen en zieken. De dagelijkse leiding was in handen van de Liefdezusters van de Heilige Carolus Borromeus uit Maastricht. In 1958 kreeg het een medische staf. Na de gemeentelijke annexatie van 1942 fuseerde het met het regionale Amphia Ziekenhuis Breda en ging daarna Sint-Laurentsziekenhuis heten. In 1962 werd het verbouwd tot een modern ziekenhuis.

Het Laurensziekenhuis was een schenking van Jacoba de Grez-Mahie die met haar man in Villa Valkrust woonde tegenover het ziekenhuis.

In 1985 fuseerde het Laurensziekenhuis met het Diaconessenziekenhuis tot Interconfessioneel ziekenhuis De Baronie met de locaties aan de Ulvenhoutselaan en de Langendijk, die na 14 jaar fuseerden tot het huidige Amphia Ziekenhuis. Het Laurensziekenhuis bleef tot 1 november 1993 in gebruik.

Tegenwoordig is nog het hoofdgebouw en de Laurenskapel overgebleven en zijn er woningen gebouwd in het Laurenspark. De Stichting De Grez-Mahie blijft zich inzetten voor het voortbestaan van het voormalige Sint-Laurensgesticht, de kapel en Villa Valkrust.

In 1953 waren de eerste artsen onder meer:

• Dr. R. Ruding (vader van Onno Ruding), chirurgie
• Dr. J.H.R. van Ginkel, internist, röntgenoloog, cardioloog, biochemicus
• Dr. J. van Dam, neus- en oorziekten
• Dr. F.W. Willemen, gynaecologie
• Dr. G.G. Jagtman, huidziekten
• Dr. A.M.H. Corbey, orthopedie

Achter het ziekenhuis was een eigen kapel voor personeel en patiënten. De buitenkant van de kapel is bewaard gebleven, ook daarin zijn woningen gemaakt. Van het interieur zijn alleen nog een kist en drie gebrandschilderde ramen over.

• 
  Tuin
• 
• 
  Detail voorgevel

• Kapel Laurensziekenhuis^{[dode link]}
• Laurensziekenhuis
• Bredase ziekenhuizen
• Stichting Charitatief Fonds De Grez-Mahie

Zie de categorie Laurensziekenhuis van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.