Bartholomeus de Vleeschhouwer
Bartholomeus de Vleeschhouwer (Tienen, 1163 - Nazareth, 1250), ook genoemd Bartholomeus van Tienen of Lanio, was een Tiense monnik en kloosterstichter.
Levensloop
Geruime tijd volgde hij in Leuven de lessen van de edelman Heribertus. Samen met zijn vriend Arnikius trok hij naar het Heilig Land. Na hun terugkomst gingen ze naar Averbode bij de norbertijnen, Arnikius werd er lekenbroeder. Bartholomeus werd echter door zijn vader naar Tienen teruggeroepen om er te helpen in de slagerij. Hij huwde met een zekere Gertrudis, met wie hij zes kinderen kreeg, twee zoons en vier dochters, die alle vier in het klooster traden (waaronder de zalige Beatrijs van Nazareth en de zalige Sibilla van Aywières).
Na de dood van zijn vrouw werd hij rondreizende monnik en kloosterstichter. Op later leeftijd nam hij zijn intrek in het klooster van Bloemendal in de omgeving van Waver. In 1215 begon hij op de linkeroever van de Gete in Oplinter aan de bouw van de abdij van Maagdendal. Toen Bartholomeus 85 jaar was, bouwde hij met zijn zoon Wichert het klooster van Onze-Lieve-Vrouw-van-Nazareth nabij Lier. Hij stierf er in 1250.
Bartholomeus werd zalig verklaard. In 1652 werden zijn relieken overgebracht naar de Sint-Gummaruskerk in Lier. Op het kerkelijk kalender wordt hij gevierd op 24 augustus.
Literatuur
- Eugène COEMANS, Barthélémy in: Biographie nationale de Belgique, T. 1, kolom 735-736, Brussel, 1866.
- Paul DEWALHENS & Paul KEMPENEERS, Tiense figuren, in: Contact PNT, jaargang 1972-73, nr. 2.