Wet op Naturellengrond

De Wet op Naturellengrond (Engels: Natives Land Act) was een wet die in 1913 in de jonge Unie van Zuid-Afrika werd aangenomen, waarin werd bepaald dat voor het zwarte deel van de bevolking slechts zeven procent van het grondgebied was gereserveerd. Zeventig procent van de Zuid-Afrikaanse bevolking werd door de Wet op Naturellengrond gedwongen te leven op zeven procent van de beschikbare grond. Vele tienduizenden zwarten trokken met hun bezittingen weg van het land waar ze vaak al generaties lang gewoond hadden. De gebieden waar zij zich moesten vestigen werden reservaten genoemd. Later gaven de blanken deze gebieden de welluidende naam thuislanden.