Kinderen leren een poes dansen

Johannes Vermeer. Het melkmeisje. Ca. 1660. Amsterdam, Rijksmuseum.

Het stelt een groep kinderen voor in een interieur rondom een tafel. Een meisje speelt op een schalmei. Het jongetje links zingt luidkeels mee. Ondertussen probeert een andere jongen (of man) een kat te laten dansen. Een hond blaft de kat toe. Verder is het er een rommeltje. Een mooi wit tafelkleed is achteloos aan de kant geschoven. Een koekenpan staat op de grond tegen een stoel. Een dure zilveren schaal staat op de stoel. Weer een andere jongen houdt een aardewerken pijp vast.

De voorstelling is een van de vele genrestukken van Jan Steen, waarin hij een negatief voorbeeld geeft, dat wil zeggen dat hij laat zien hoe het niet hoort. De kinderen halen letterlijk kattenkwaad uit. De man die boven zijn hoofd door het raampje steekt schijnt de kinderen dan ook vermanend toe te spreken. Het meisje rechts draagt kleding die veel te groot voor haar is. Kunsthistoricus Eddy Schavemaker wijst op overeenkomsten tussen deze kleding met die van het Melkmeisje van Johannes Vermeer.

Het werk is afkomstig uit de verzameling van jonkheer Jacob Salomon Hendrik van de Poll (1837-1880) in Amsterdam. Deze liet zijn verzameling in 1880 na aan het Rijksmuseum.