Kezelfort

Het Kezelfort op de Edelareberg in Edelare (Oudenaarde) is een verdedigingswerk dat deel uitmaakte van de Wellingtonbarrière, een drievoudige verdedigingslinie van vestingen die na de val van Napoleon onder impuls van de Hertog van Wellington tussen 1815 en 1830 gebouwd werden in het zuiden van het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden als versterking tegen Frankrijk. Het Kezelfort is een vijfhoekig symmetrisch verdedigingssysteem met een volledig tegenmijnsysteem (met 'afluistergangen' die vanuit het fort zijn gegraven). Na de oprichting van België in 1830 werden de militaire uitkijkposten afgebroken; het gangennetwerk is daarentegen bewaard gebleven. Op de fortsite staat ook het 19e-eeuwse lusthuis van de eigenaarsfamilie Thienpont in de vorm van een neogotische toren met belvedère. Bij de Duitse inval in 1940 vluchtte een deel van de Oudenaardse bevolking in de onderaardse gangen van het fort. Door zijn vleermuizenpopulatie (watervleermuis, franjestaart, Brandts vleermuis en baardvleermuis) maakt het Kezelfort deel uit van het Europees beschermde Natura 2000-habitatrichtlijngebied 'Bossen van de Vlaamse Ardennen en andere Zuid-Vlaamse bossen'.

Kezelfort (onderdeel van Bossen van de Vlaamse Ardennen en andere Zuid-Vlaamse bossen)
Natura 2000-gebied in België
Situering
Locatie	Oost-Vlaanderen
Coördinaten	50° 50′ NB, 3° 37′ OL
Informatie
Oppervlakte	5,548 km²
Geldende richtlijn(en)	Habitatrichtlijn
Beheer	Agentschap voor Natuur en Bos, privé-eigenaren
Site code (Europees)	BE2300007
Foto's
De Belvedèretoren op de fortsite.