Kees Vellekoop (musicoloog)

Kees Vellekoop (Rotterdam, 10 november 1940 - 25 mei 2002) was een Nederlands musicoloog.

Kees Vellekoop
Persoonlijke gegevens
Volledige naamCornelis Vellekoop
Geboortedatum10 november 1940
GeboorteplaatsRotterdam
Datum van overlijden25 mei 2002
Wetenschappelijk werk
Vakgebiedmiddeleeuwse muziekgeschiedenis
Onderzoekdies ire dies illa, Studien zur Frühgeschichte einer Sequenz (promotie 1978)
Overig onderzoekmiddeleeuwse muziek-instrumenten, streepjesnotatie Gruthuse-handschrift en het genre van de estampie
Overig
Hobby's en andere bezighedenmotorrijden

dramaturg historische muziektheater-producties

Portaal    Muziek
Klassieke muziek

Levensloop

Kees Vellekoop kwam uit een muzikaal gezin. Zijn vader was de musicus en muziekpedagoog Gerrit Vellekoop (1907-1984) die vanaf de jaren dertig cursussen blokfluit, een instrument dat in die tijd vrij onbekend was, gaf. Hij was in 1951 medeoprichter en directeur van Vereniging Huismuziek. Zijn moeder, Sipkje Haagberg, speelde viool.

Na zijn gymnasium volgde Kees een gecombineerde studie; violoncello aan het Utrechts Conservatorium en muziekwetenschappen aan de toenmalige Rijksuniversiteit Utrecht. Na het eindexamen conservatorium in 1965 studeerde hij in Bazel een jaar aan de Schola Cantorum Basiliensis. Hier specialiseerde hij zich in het bespelen van Viola da gamba en studeerde hij Haus- und Kirchemusik volgens de ideeën en methoden van Ina Lohr. In 1969 behaalde hij zijn doctoraal muziekwetenschappen. In 1978 promoveerde hij cum laude op dies ire dies illa, Studien zur Frühgeschichte einer Sequenz.

In 1989 werd Kees Vellekoop benoemd als lid van de afdeling Letterkunde van de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen (KNAW). In 1993 werd hij benoemd tot hoogleraar in de Muziekgeschiedenis vóór 1600 aan de Utrechtse universiteit. Op 7 april 1994 hield hij zijn inaugurele rede Musica movet affectus.

Hij was voorstander van interdisciplinaire aanpak van studies. Hij werkte onder andere samen met de literatuurhistoricus Willem Pieter Gerritsen, F.W.N. Hugenholtz van de historische faculteit en Rene Stuip van de faculteit Geesteswetenschappen. Met Rene Stuip voerde hij 18 jaar de redactie van de Utrechtse Bijdragen tot de Medievistiek. Hij was gespecialiseerd in de uitvoeringspraktijk van middeleeuwse muziek, het dertiende-eeuwse gezang Dies ira, het genre van de estampie en de 'streepjesnotatie' van het Gruuthuse-handschrift.

Hij huwde in 1966 met Jos Knigge. Hij had twee dochters en bij overlijden een kleinzoon van enkele maanden. In mei 2002 werd hij op weg naar zijn bejaarde moeder op zijn motor aangereden door een automobiliste die hem op zijn weghelft tegemoetkwam.

Belangrijkste publicaties

  • 1972 Het Antwerps liedboek: 87 melodieën op teksten uit 'Een schoon Liedekens-boeck'van 1544 (herdruk in 1975)
  • 1978 Dies ire dies illa, Studien zur Frühgeschichte einer Sequenz (Dissertatie)
  • 1983 Hoofse cultuur. Studies over een aspect van de middeleeuwse cultuur (met R.E.V. Stuip)
  • 1994 Musica movet affectus (Oratie)
  • 1998 Emoties in de Middeleeuwen (met R.E.V. Stuip)
  • 1999 Met een kaars naar de kerk (Openingscollege Utrecht)
  • 2000 Transcripties en melodieën in Lyrische lente. Liederen en gedichten uit het Middeleeuwse Europa van W.P. Gerritsen & Willem Wilmink
  • Bijdragen in het Tijdschrift van de Koninklijke Vereniging voor Nederlandse Muziekgeschiedenis

De complete chronologische lijst van publicaties is opgenomen in de bundel Meer dan muziek alleen, In memoriam Kees Vellekoop.[1]

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.