Keelingcurve

De Keelingcurve is een grafiek waarin de veranderende concentratie koolstofdioxide geplot wordt sinds 1958. De grafiek is gebaseerd op metingen genomen op het Mauna Loa Observatorium op Hawaï, die begonnen onder de leiding van Charles David Keeling. Zijn metingen lieten voor het eerste zien dat de concentratie koolstofdioxide in de atmosfeer snel toenam. De grafiek speelde een belangrijke rol in de bewustmaking over het gegeven dat de concentratie CO₂ stijgt.

Keelingcurve: de atmosferische CO₂-concentratie zoals gemeten in het Meetstation op het Mauna Loa Observatorium

Charles David Keeling, verbonden aan het Scripps Institution of Oceanography van de Universiteit van Californië - San Diego, was de eerste persoon die frequente metingen deed van de koolstofdioxideconcentratie.

Voor de metingen van Keeling dacht men dat de concentratie CO₂ in de atmosfeer constant varieerde. Keeling ontdekte dat er een sterke dagelijkse variatie was, met een constante waarde van ongeveer 310 ppmv in de namiddag, op verschillende locaties. Hij schreef deze variaties toe aan de dagelijkse verandering van respiratie van de lokale flora en de bodem, aan de hand van de ratio van twee isotopen van koolstof. Ook was er een duidelijke jaarlijkse variatie te zien in de data, die verklaard kan worden door de seizoensafhankelijke respiratie en groei van planten. In 1960 publiceerden Keeling en zijn groep een wetenschappelijk artikel waarin ze stelden dat de jaarlijkse toename van de koolstofdioxideconcentratie ongeveer overeenkwam met de hoeveelheid fossiele brandstoffen die elk jaar wordt verbrand.