Katholieke charismatische vernieuwing

De katholieke charismatische vernieuwing is een vernieuwingsbeweging binnen de Rooms-Katholieke Kerk. Diverse groepen en initiatieven zijn ontstaan door deze beweging, die eind 20e eeuw is ingezet.

De 'onderscheiding der geesten' staat binnen deze beweging centraal. Deze wordt verbonden met openheid voor de werking van de Heilige Geest en voor de charismata (geestelijke gaven). Bij het samen bidden, waarbij men streeft naar 'openheid voor de Heilige Geest', wordt een 'geestelijk aanvoelen' van dat wat mensen gewaarworden belangrijk gevonden. De katholieke charismatische vernieuwing kenmerkt zich door een gerichtheid op God via veel lofprijzing, en op de gaven die Hij volgens gelovigen geeft in en aan mensen. Minder aandacht wordt daarbij gegeven aan 'boze geesten' en aan de satan, alleen als dat uit pastoraal oogpunt wel nodig wordt gevonden.

Men heeft de visie dat door 'positieve aandacht voor God' (uitgedrukt in lofprijzing), innerlijke genezing, genezing van herinneringen, verzoening en vergeving boze geesten of negatieve invloeden minder kans krijgen in een mensenleven. Soms is er expliciet gebed om bevrijding nodig. Er worden speciale katholieke charismatische weekends voor genezing en bevrijding georganiseerd.

In Nederland wordt deze beweging gestimuleerd door de Stichting Katholieke Charismatische Vernieuwing, in Vlaanderen door de Katholieke Charismatische Vernieuwing Vlaanderen. Wereldwijd gezien is het een informeel netwerk dat verbonden is met de paus en de bisschoppen,[1][2] met vergelijkbare bewegingen in andere kerkelijke tradities, zoals binnen het protestantisme het Evangelisch Werkverband en de beweging New Wine.