Kasteel van La Bastie d'Urfé

Het oorspronkelijke kasteel werd gesticht als een kapelletje aan de oevers van de rivier de Lignon door de monniken van de priorij van Champdieu in de elfde eeuw. Later werd er een versterkt woonhuis naast de bestaande kapel gebouwd die voorzien was van een eigen gracht en ophaalbrug. Na het huwelijk van Arnold d'Urfé met Marguerite de Marcilly kwam het versterkte woonhuis in het eigendom van de familie d'Urfé en nam haar intrek in het kasteel. Oorspronkelijk kwam de familie d'Urfé uit de buurt van de plaats Champoly waar hun voorouderlijk slot lag. Het heeft enige tijd geduurd voordat de familie d'Urfé zich definitief in La Bastie d'Urfé vestigde. Het was Peter II d'Urfé die zich in 1483 permanent vestigde in het kasteel. De rijkdom van de familie werd in die tijd dusdanig vergroot doordat ze in de nabije omgeving een Fransciscanerklooster stichtte.

De familie d'Urfé was generaties lang in dienst van de Franse koningen en voerde het ambt van baljuw uit in Forez. Uiteindelijk was Claude d'Urfé, die in dienst was van koningen van Frans I en Hendrik II van Frankrijk, die het kasteel verbouwde en verfraaide in haar huidige staat. Zijn eerste project was het verdubbelen van de rechtervleugel door twee open galerijen boven elkaar te plaatsen en liet die verbinden met de oprit. Eén van de kamers in de rechtervleugel liet Claude d'Urfé inrichten als een grot en liet de kamer versieren met vele rocailles. Een van de andere kamers op de vleugel is ingericht als kapel. De verbouwingen zijn zeer waarschijnlijk voltooid in 1558, voordat Claude d'Urfé naar Italië afreisde als ambassadeur van de Franse koning.

Caroline Elisabeth Lagrange, geschilderd door Jean-Baptiste Carpeaux.

De linkervleugel is een decennium later gereed gekomen. Ook is er in die tijd de tuin aangelegd met de nog huidig staande prieel. Het prieel in de tuin is ontworpen door Claude d'Urfé zelf en behoort tegenwoordig nog steeds tot een van de oudst bewaard gebleven prieeltjes in Frankrijk. In de 17e eeuw leefde Honoré d'Urfé, een kleinzoon van Claude d'Urfe, in het kasteel en liet zich door de naaste natuur inspireren voor zijn roman L'Astrée. Vele locaties uit het boek zijn dan ook nog steeds terug te vinden in de naaste omgeving van het kasteel.

In 1836 kochten graaf en gravin Caroline Lagrange en haar man Louis Alix de Nompère de Champagny het kasteel van de inmiddels bankroete familie, maar ze maakten zelf zelden gebruik van het kasteel, waardoor het plaatselijke paleis langzamerhand in verval raakte. De inventaris van de kapel is in 1874 verkocht. De schilderijen uit de kapel zijn tegenwoordig weer te bewonderen in het kasteel. De altaarpanelen zijn echter verhuisd naar het Metropolitan Museum of Art in New York City. Vanaf 1909 is het kasteel in het eigendom gekomen van het Genootschap Historisch en Archeologisch Forez: La Diana. Gedurende de 20ste eeuw heeft het genootschap het kasteel weer in haar oude staat hersteld en voor bezichtiging opengesteld.