Karel Kokelaar

Kokelaar werd in 1937 klarinettist van de vooroorlogse stafmuziek van de Koninklijke Marine, de "Marinekapel" in Den Helder toen nog onder leiding van Louis F. Leistikow. Tegelijkertijd studeerde hij muziek aan het conservatorium. Na de oorlog speelde hij in de Marinierskapel der Koninklijke Marine onder leiding van Gijsbert Nieuwland eveneens klarinet.[1] Later werd hij tweede dirigent van dit professioneel militair orkest. Nadat hij met pensioen was gegaan, werd hij in 1967 dirigent van de Amsterdamse Politiekapel, met wie hij een aantal langspeelplaten heeft opgenomen.[2][3] Hij was ook dirigent van de Shell Harmonie Amsterdam met wie hij ook een langspeelplaat heeft opgenomen met de titel: "40 jaar muziek naast research" 1978, Mark Town Records. Ook bij de Muziekvereniging Harmonie Slikkerveer werd hij als opvolger van G.B. Scheepers dirigent van dit harmonieorkest. In 1964 beleefde deze harmonie een hoogtepunt toen zij onder leiding van Karel Kokelaar tijdens het concours van de Koninklijke Nederlandse Federatie van Muziekverenigingen in Den Haag in de vaandelafdeling, toen de hoogste afdeling, een eerste prijs met lof behaalde. In deze periode was hij ook 13 jaar dirigent van de Koninklijke ’s-Gravenhaagse Politiemuziekvereniging "Onderling Kunstgenot", nu: Koninklijke Politiekapel Haaglanden.[4]

Hij schreef vele bewerkingen van klassieke werken of populaire muziek voor harmonie- of fanfareorkest of koor, zoals:

Daarnaast componeerde hij oog eigen werken.

• Wolfgang Suppan, Armin Suppan: Das Neue Lexikon des Blasmusikwesens, 4. Auflage, Freiburg-Tiengen, Blasmusikverlag Schulz GmbH, 1994, ISBN 3-923058-07-1
• Karel Kokelaar, in: Musica - Tijdschrift ten dienste der harmonie en fanfaregezelschappen van de Algemene Nederlandse Unie van Muziekverenigingen (ANUM), Hilversum: J.J. Lispet, OB 43, november 1981