Karel Florentijn van Salm

Ontwerpschets van het grafmonument (Pieter Scheemaeckers, 1676)

Karel Florentijn was de zoon van Frederik Magnus van Salm (1605-1673), wild- en rijngraaf van Salm-Dhaun, en Margaretha Thésart/Tissart (1619-ca. 1670). Hij vervolgde een militaire loopbaan, in navolging van zijn vader, die gouverneur van Sluis en Maastricht, en generaal van de Cavalerie was. Willem III van Oranje benoemde Karel Florentijn in 1674 tot luitenant-generaal van de Infanterie.

Op 14 december 1657 huwde Karel Florentijn van Salm met Maria Gabriëlla de Lalaing (ca. 1640-1709), gravin van Hoogstraten. Ze kregen zes kinderen:

• Klara Eleonora Charlotte (? - 14 juli 1700)
• Frederik II Karel Magnus (17 november 1662 - 4 augustus 1716)
• Maria Margaretha
• Albertine Isabella (? - 29 januari 1715)
• Willem Florentijn (12 mei 1670 - 6 juni 1707), vader van Nikolaas Leopold van Salm-Salm
• Hendrik Gabriël (21 juni 1703 - 15 oktober 1716), vader van Filips Jozef van Salm-Kyrburg

In 1659 bekeerde Salm zich tot het rooms-katholieke geloof.

Nadat hij in augustus 1676 tijdens het Beleg van Maastricht gewond was geraakt, overleed hij drie weken later op het nabije kasteel Pietersheim.

Karel Florentijn van Salm wordt samen met zijn vader beschouwd als de grondlegger van de Vlaamse tak van de stam Neufville/Neuweiler van de adellijke familie Salm. De tweede zoon Willem Florentijn stierf voor de moeder zodat de erfenis van het graafschap Hoogstraten overging op de zoon van Willem Florentijn, Nikolaas Leopold van Salm. In de Vogezen stichtte deze het vorstendom Salm-Salm. Hendrik Gabriël, de derde zoon van Karel Florentijn, richtte de tak Salm-Leuze op, waaruit in februari 1743 het huis Salm-Kyrburg ontstond.

Salm was zijn tijd vooruit op het gebied van kleding. Naar verluidt verbleef hij rond 1660 als gezant van de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden aan het hof van Lodewijk XIV van Frankrijk en veroorzaakte daar een sensatie met zijn wijde, rokachtige broek, afgezet met kant. Het dragen van dit broektype, "rijngraaf" genoemd (Frans: rhingrave), werd een modetrend.[1] Zowel Lodewijk XIV als Karel II van Engeland droegen bij ceremoniële gelegenheden een "rijngraaf".

Het barokke praalgraf van Karel Florentijn van Salm bevindt zich in de Sint-Katharinakerk in het Belgische Hoogstraten, de grafkerk van de familie van zijn echtgenote, de Lalaings. Het marmeren grafmonument van de hand van de Vlaamse beeldhouwer Pieter Scheemaeckers (1640–1714) toont onder andere een gebeeldhouwd marmeren portret van de overledene in knielende houding, een reliëfafbeelding van een belegerde stad (Maastricht?), zijn familiewapen, en enkele memento mori en putti. In het Museum Plantin-Moretus in Antwerpen bevindt zich een ontwerptekening van het monument, die enigszins afwijkt van de uitgevoerde versie. Zo is het oorspronkelijk geplande crucifix waarvoor Salm knielde niet uitgevoerd, zodat de geportretteerde centraler kon worden afgebeeld.